Ιωάννης Καμπούρης (1): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Μακεδονομάχοι
Ιωάννης Καμπούρης (1)
('''Καμπούρης Ιωάννης''' (1859 - 1942) Διετέλεσε Επίτροπος. Εργαστήκε ως Υφασματέμπορος. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Δωρητής.)
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «Εργαστήκε» σε «Εργάστηκε»)
 
Γραμμή 16: Γραμμή 16:




'''Καμπούρης Ιωάννης''' (1859 - [[:Κατηγορία:1942|1942]]) Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Επίτροπος|Επίτροπος]]. Εργαστήκε ως [[:Κατηγορία:Υφασματέμπορος|Υφασματέμπορος]]. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν [[:Κατηγορία:Δωρητής|Δωρητής]].
'''Καμπούρης Ιωάννης''' (1859 - [[:Κατηγορία:1942|1942]]) Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Επίτροπος|Επίτροπος]]. Εργάστηκε ως [[:Κατηγορία:Υφασματέμπορος|Υφασματέμπορος]]. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν [[:Κατηγορία:Δωρητής|Δωρητής]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==

Τελευταία αναθεώρηση της 15:33, 18 Ιουλίου 2024

Ιωάννης Καμπούρης (1)
Καμπούρης Ιωάννης.jpg
α/α100637
ΕπώνυμοΚαμπούρης
ΌνομαΙωάννης
Τόπος καταγωγήςΣιάτιστα
Νομός καταγωγήςΚοζάνης
Ημερομηνία γέννησεως1859
Ημερομηνία θανάτου1942
ΠατρώνυμοΚ. Καμπούρης
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΕπίτροπος
Επάγγελμα - ΤέχνηΥφασματέμπορος
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΔωρητής


Καμπούρης Ιωάννης (1859 - 1942) Διετέλεσε Επίτροπος. Εργάστηκε ως Υφασματέμπορος. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Δωρητής.

Βιογραφικό

Ο Ιωάννης Καμπούρης γεννήθηκε στη Σιάτιστα της Κοζάνης το 1859. Άσκησε το επάγγελμα του υφασματέμπορου ενώ διατέλεσε επίτροπος ναού. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, προσέφερε πολλές εθνικές υπηρεσίες. Απεβίωσε το 1942.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β071) Ανεστόπουλου Αγγέλου Κ, Ο Μακεδονικός Αγών 1903-1908 και η Συμβολή των Κατοίκων εις την Απελευθέρωσιν της Μακεδονίας, Τόμος Α΄, Θεσσαλονίκη 1965.
  • (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.