Κακουλίδης Γεώργιος (Καπετάν Μιχαήλ Δράγας, Χρηστίδης, Μιχαήλ Αριστείδου)

Από Μακεδονομάχοι
Αναθεώρηση ως προς 22:40, 17 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Κακουλίδης Γεώργιος (Καπετάν Μιχαήλ Δράγας, Χρηστίδης, Μιχαήλ Αριστείδου)''' (10 Μαΐου 1871 - 30 Μαΐου 1946) Διετέλεσε Πρόξενος Σερρών. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Οργανωτής Αρχηγός.)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Γεώργιος Κακουλίδης
Γεώργιος Κακουλίδης
(Καπετάν Μιχαήλ Δράγας, Χρηστίδης, Μιχαήλ Αριστείδου)
Κακουλίδης Γεώργιος (Μιχαήλ Δράγας).jpg
α/α100614
ΕπώνυμοΚακουλίδης
ΌνομαΓεώργιος
ΨευδώνυμοΚαπετάν Μιχαήλ Δράγας, Χρηστίδης, Μιχαήλ Αριστείδου
Τόπος καταγωγήςΚερασούς
Περιοχή καταγωγήςΠόντος
Ημερομηνία γέννησεως10 Μαΐου 1871
Τόπος θανάτουΜύκονος Κυκλάδων
Ημερομηνία θανάτου30 Μαΐου 1946
ΠατρώνυμοΑριστοτέλης Κακουλίδης
Αδέλφια (Συνολικά)13
ΣύζυγοςΟμάτσου
Στρατιωτικός ΒαθμόςΥποπλοίαρχος
Κλάδος Ενόπλων ΔυνάμεωνΠολεμικό Ναυτικό
Πολιτειακό ΑξίωμαΠρόξενος Σερρών
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΟργανωτής Αρχηγός


Κακουλίδης Γεώργιος (Καπετάν Μιχαήλ Δράγας, Χρηστίδης, Μιχαήλ Αριστείδου) (10 Μαΐου 1871 - 30 Μαΐου 1946) Διετέλεσε Πρόξενος Σερρών. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Οργανωτής Αρχηγός.

Βιογραφικό

Ο Γεώργιος Κακουλίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Μαΐου 1871, με καταγωγή εκ πατρός από το Κακούλι του Πόντου, και ήταν το δέκατο τρίτο παιδί του εισαγγελέα Αριστοτέλη Κακουλίδη.

Σύμφωνα με δική του μαρτυρία στη γραμματέα της Πηνελόπης Δέλτα, οι γονείς του τον είχαν αφήσει αβάπτιστο, επιθυμώντας στη βάπτισή του να παραστεί κι ο θείος του, που είχε ξενιτευτεί. Με το που μαθεύτηκε ότι ο θείος του είχε πεθάνει στην ξενιτιά, ο Γεώργιος Κακουλίδης βαπτίστηκε σε ηλικία επτά ετών, διαλέγοντας μάλιστα μόνος του το όνομά του.

Κατόπιν, το 1894, κατετάγη στο Πολεμικό Ναυτικό και συνέχισε τις σπουδές του στο εξωτερικό. Έπειτα, γύρισε στην Ελλάδα, έχοντας φτάσει στον βαθμό του υποπλοιάρχου.

Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, παραιτήθηκε από υποπλοίαρχος και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου εκπλήρωνε διάφορες αποστολές των ελληνικών αντάρτικων Σωμάτων και του Ελληνικού Προξενείου. Τον βοηθούσε πολύ σ’ αυτό και το ότι ήξερε τουρκικά, γαλλικά και ρωσικά.

Στους Βαλκανικούς Πολέμους υπηρέτησε ξανά στο Πολεμικό Ναυτικό, συμμετέχοντας στις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου και, όταν ξέσπασε ο Εθνικός Διχασμός, πήρε μέρος στο αντιβασιλικό κίνημα της Εθνικής Αμύνης, κάτι που τον έκανε να φτάσει στον βαθμό του αντιναυάρχου. Πήρε μέρος στην Ουκρανική (1919) και στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1920-1922), μέχρι που επέστρεψε στον θρόνο, με τη θέληση του λαού, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄, οπότε παραιτήθηκε οριστικά από το Ναυτικό και πολιτεύτηκε.

Απεβίωσε στη Μύκονο το 1946.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β019) Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, Ο Μακεδονικός αγώνας, Ημερολόγιο 2019, Εκδόσεις Μένανδρος, Αθήνα 2018.
  • (Β020) Μπέλλου – Θρεψιάδη Αντιγόνης, Μορφές Μακεδονομάχων και τα Ποντιακά του Γερμανού Καραβαγγέλη, Εκδόσεις Τροχαλία, Αθήνα 1992.
  • (ΗΒ002) Βακαλόπουλου Κωνσταντίνου Απ, Ανέκδοτο μητρώο των μαχητών του Μακεδονικού αγώνα, Μακεδονικά, Τόμος 19, σελ. 40–92, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 1979.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.