Τραϊανός Μπραγιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Μακεδονομάχοι
Τραϊανός Μπραγιάννης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο Τραϊανός Μπραγιάννης γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο [[:Κατηγορία:Ζίχοβο Πελαγονίας|Ζίχοβο]] (σήμ. Ζίβοβο) Μοριχόβου της Μακεδονίας. Μετά τη χορήγηση αμνηστίας στους κομιτατζήδες και τη συμφωνία μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Βουλγαρίας (Απρίλιος του 1904) που επισυνάφθηκε μετά την Εξέγερση του Ίλιντεν (Συνθήκη της Σόφιας), όσοι κομιτατζήδες της ΕΜΕΟ συλλαμβάνονταν, απελαύνονταν στη Βουλγαρία, κάτι που αναπτέρωσε το ηθικό των Βουλγάρων και τρομοκράτησε τους Ελληνικούς πληθυσμούς, καθώς μετά την απέλασή τους, οι κομιτατζήδες επανέρχονταν και συνέχιζαν τη δράση τους. Αρκετοί Έλληνες οπλαρχηγοί τότε, εντάχθηκαν στην ΕΜΕΟ προκειμένου να διαφεύγουν από τις Οθωμανικές φυλακίσεις και εκτελέσεις. Έτσι και ο Τραϊανός Μπραγιάννης, αρχηγός ένοπλου σώματος Μοριχοβιτών εντάχθηκε στην ΕΜΕΟ. Μετά την απώθηση των Βουλγαρικών σωμάτων από το Μορίχοβο, στις αρχές του 1907 από τους οπλαρχηγούς Παύλο Ρακοβίτη, Σίμο Ιωαννίδη, Πέτρο Χρήστου, Γ. Βολάνη, Β. Παπά (Βρόντα) και Γ. Κονδύλη, οι Ελληνικοί πληθυσμοί αναθάρρησαν και πίστεψαν στην Ελληνική συμπαράσταση. Τότε, ο Τραϊανός Μπραγιάννης με σύσσωμη την ομάδα του, αποκήρυξε την ΕΜΕΟ και άρχισε να δρα κατά Βουλγαρικών στόχων που τρομοκρατούσαν την περιοχή. Παρά το γεγονός ότι οι Βούλγαροι σκότωσαν τον αδερφό του και απήγαγαν τα δυο ανήλικα τέκνα του, πηγαίνοντάς τα στη Βουλγαρία, η απόφασή του δεν κάμφθηκε.
Ο Τραϊανός Μπραγιάννης γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο [[:Κατηγορία:Ζίχοβο Πελαγονίας|Ζίχοβο]] (σήμ. Ζίβοβο) Μοριχόβου της Μακεδονίας. Μετά τη χορήγηση αμνηστίας στους κομιτατζήδες και τη συμφωνία μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Βουλγαρίας (Απρίλιος του 1904) που επισυνάφθηκε μετά την Εξέγερση του Ίλιντεν (Συνθήκη της Σόφιας), όσοι κομιτατζήδες της ΕΜΕΟ συλλαμβάνονταν, απελαύνονταν στη Βουλγαρία, κάτι που αναπτέρωσε το ηθικό των Βουλγάρων και τρομοκράτησε τους Ελληνικούς πληθυσμούς, καθώς μετά την απέλασή τους, οι κομιτατζήδες επανέρχονταν και συνέχιζαν τη δράση τους. Αρκετοί Έλληνες οπλαρχηγοί τότε, εντάχθηκαν στην ΕΜΕΟ προκειμένου να διαφεύγουν από τις Οθωμανικές φυλακίσεις και εκτελέσεις. Έτσι και ο Τραϊανός Μπραγιάννης, αρχηγός ένοπλου σώματος Μοριχοβιτών εντάχθηκε στην ΕΜΕΟ. Μετά την απώθηση των Βουλγαρικών σωμάτων από το Μορίχοβο, στις αρχές του 1907 από τους οπλαρχηγούς [[Παύλος Ρακοβίτης|Παύλο Ρακοβίτη]], [[Σίμος Ιωαννίδης|Σίμο Ιωαννίδη]], [[Πέτρος Χρήστου|Πέτρο Χρήστου]], [[Γ Βολάνης|Γ. Βολάνη]], [[Βασίλειος Παπάς|Β. Παπά (Βρόντα)]] και [[Γεώργιος Κονδύλης|Γ. Κονδύλη]], οι Ελληνικοί πληθυσμοί αναθάρρησαν και πίστεψαν στην Ελληνική συμπαράσταση. Τότε, ο Τραϊανός Μπραγιάννης με σύσσωμη την ομάδα του, αποκήρυξε την ΕΜΕΟ και άρχισε να δρα κατά Βουλγαρικών στόχων που τρομοκρατούσαν την περιοχή. Παρά το γεγονός ότι οι Βούλγαροι σκότωσαν τον αδερφό του και απήγαγαν τα δυο ανήλικα τέκνα του, πηγαίνοντάς τα στη Βουλγαρία, η απόφασή του δεν κάμφθηκε.


Στις αρχές Μαρτίου μετέβη στην Αθήνα μαζί με τον Στογιάννη Τσίτσο και το Στέφανο Γρηγορίου, προκειμένου να λάβει εντολές από το Στέφανο Δραγούμη. Οι τρεις άντρες επέστρεψαν στο Μορίχοβο στις αρχές Αυγούστου του ίδιου χρόνου μέσω Ολύμπου, Πιερίων, Νάουσας, Βερμίου και Βόρα.
Στις αρχές Μαρτίου μετέβη στην Αθήνα μαζί με τον [[Στόικος Τσίτσος|Στογιάννη Τσίτσο]] και το [[Στέφανος Γρηγορίους|Στέφανο Γρηγορίου]], προκειμένου να λάβει εντολές από το [[Στέφανος Δραγούμης|Στέφανο Δραγούμη]]. Οι τρεις άντρες επέστρεψαν στο Μορίχοβο στις αρχές Αυγούστου του ίδιου χρόνου μέσω Ολύμπου, Πιερίων, Νάουσας, Βερμίου και Βόρα.


Έδρασε το 1907 στην περιοχή Μοριχόβου προστατεύοντας τους Ελληνικούς πληθυσμούς από τις Βουλγαρικές επιθέσεις και τις Οθωμανικές βιαιότητες. Συνεργάστηκε ως και τα τέλη του 1907 με τους οπλαρχηγούς Στογιάννη Τσίτσο και Στέφανο Γρηγορίου, έχοντας ως κύρια περιοχή δράσης το Βόρειο Μορίχοβο, στη ζώνη Μπέσιστας – Πόλτσιστας έως τα χωριά του Περλεπέ. Έλαβε μέρος με το σώμα του στη μεγάλη μάχη της Μπέσιστας Μοριχόβου, στις 8 Φεβρουαρίου του 1908, όταν τα ενωμένα σώματα του Τραϊανού Μπραγιάννη, του Στογιάννη Τσίτσου, του Στέφανου Γρηγορίου, του Αντώνιου Ζώη και του Πέτρου Σουγαράκη περικυκλώθηκαν από ισχυρό Οθωμανικό στρατό. Στη μάχη έσπευσαν να τους βοηθήσουν οι οπλαρχηγοί Παύλος Νεράντζης (Περδίκας), Εμ. Κατσίγαρης, Ε. Νικολούδης, Π. Γερογιάννης και οι κάτοικοι της γειτονικής Γραδέσνιτσας. Στη μάχη σκοτώθηκαν 6 Έλληνες και πολλοί Τούρκοι.
Έδρασε το 1907 στην περιοχή Μοριχόβου προστατεύοντας τους Ελληνικούς πληθυσμούς από τις Βουλγαρικές επιθέσεις και τις Οθωμανικές βιαιότητες. Συνεργάστηκε ως και τα τέλη του 1907 με τους οπλαρχηγούς [[Στόικος Τσίτσος|Στογιάννη Τσίτσο]] και [[Στέφανος Δραγούμης|Στέφανο Δραγούμη]], έχοντας ως κύρια περιοχή δράσης το Βόρειο Μορίχοβο, στη ζώνη Μπέσιστας – Πόλτσιστας έως τα χωριά του Περλεπέ. Έλαβε μέρος με το σώμα του στη μεγάλη μάχη της Μπέσιστας Μοριχόβου, στις 8 Φεβρουαρίου του 1908, όταν τα ενωμένα σώματα του Τραϊανού Μπραγιάννη, του Στογιάννη Τσίτσου, του [[Στέφανος Δραγούμης|Στέφανο Δραγούμη]], του [[Αντώνης Ζώης|Αντώνιου Ζώη]] και του [[Πέτρος Σουγαράκης|Πέτρου Σουγαράκη]] περικυκλώθηκαν από ισχυρό Οθωμανικό στρατό. Στη μάχη έσπευσαν να τους βοηθήσουν οι οπλαρχηγοί [[Παύλος Νεράντζης|Παύλος Νεράντζης (Περδίκας)]], [[Εμμανουήλ Κατσίγαρης|Εμ. Κατσίγαρης]], [[Εμμανουήλ Νικολούδης|Ε. Νικολούδης]], [[Παναγιώτης Γερογιάννης|Π. Γερογιάννης]] και οι κάτοικοι της γειτονικής Γραδέσνιτσας. Στη μάχη σκοτώθηκαν 6 Έλληνες και πολλοί Τούρκοι.
<div id='FileFighterBiography'></div>
<div id='FileFighterBiography'></div>



Αναθεώρηση της 12:17, 5 Ιουνίου 2021

Τραϊανός Μπραγιάννης
Μπραγιάννης Τραϊανός 2.jpg
α/α101261
ΕπώνυμοΜπραγιάννης
ΌνομαΤραϊανός
Πόλη καταγωγήςΖίχοβο
Νομός καταγωγήςΠελαγονίας
Ημερομηνία Γέννησεως1870
Αδέλφια (συνολικά)2
Τέκνα (αριθμός)2
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΟπλαρχηγός


Μπραγιάννης Τραϊανός. Η ιδιότητα του στον αγώνα ήταν Οπλαρχηγός.

Βιογραφικό

Ο Τραϊανός Μπραγιάννης γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο Ζίχοβο (σήμ. Ζίβοβο) Μοριχόβου της Μακεδονίας. Μετά τη χορήγηση αμνηστίας στους κομιτατζήδες και τη συμφωνία μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Βουλγαρίας (Απρίλιος του 1904) που επισυνάφθηκε μετά την Εξέγερση του Ίλιντεν (Συνθήκη της Σόφιας), όσοι κομιτατζήδες της ΕΜΕΟ συλλαμβάνονταν, απελαύνονταν στη Βουλγαρία, κάτι που αναπτέρωσε το ηθικό των Βουλγάρων και τρομοκράτησε τους Ελληνικούς πληθυσμούς, καθώς μετά την απέλασή τους, οι κομιτατζήδες επανέρχονταν και συνέχιζαν τη δράση τους. Αρκετοί Έλληνες οπλαρχηγοί τότε, εντάχθηκαν στην ΕΜΕΟ προκειμένου να διαφεύγουν από τις Οθωμανικές φυλακίσεις και εκτελέσεις. Έτσι και ο Τραϊανός Μπραγιάννης, αρχηγός ένοπλου σώματος Μοριχοβιτών εντάχθηκε στην ΕΜΕΟ. Μετά την απώθηση των Βουλγαρικών σωμάτων από το Μορίχοβο, στις αρχές του 1907 από τους οπλαρχηγούς Παύλο Ρακοβίτη, Σίμο Ιωαννίδη, Πέτρο Χρήστου, Γ. Βολάνη, Β. Παπά (Βρόντα) και Γ. Κονδύλη, οι Ελληνικοί πληθυσμοί αναθάρρησαν και πίστεψαν στην Ελληνική συμπαράσταση. Τότε, ο Τραϊανός Μπραγιάννης με σύσσωμη την ομάδα του, αποκήρυξε την ΕΜΕΟ και άρχισε να δρα κατά Βουλγαρικών στόχων που τρομοκρατούσαν την περιοχή. Παρά το γεγονός ότι οι Βούλγαροι σκότωσαν τον αδερφό του και απήγαγαν τα δυο ανήλικα τέκνα του, πηγαίνοντάς τα στη Βουλγαρία, η απόφασή του δεν κάμφθηκε.

Στις αρχές Μαρτίου μετέβη στην Αθήνα μαζί με τον Στογιάννη Τσίτσο και το Στέφανο Γρηγορίου, προκειμένου να λάβει εντολές από το Στέφανο Δραγούμη. Οι τρεις άντρες επέστρεψαν στο Μορίχοβο στις αρχές Αυγούστου του ίδιου χρόνου μέσω Ολύμπου, Πιερίων, Νάουσας, Βερμίου και Βόρα.

Έδρασε το 1907 στην περιοχή Μοριχόβου προστατεύοντας τους Ελληνικούς πληθυσμούς από τις Βουλγαρικές επιθέσεις και τις Οθωμανικές βιαιότητες. Συνεργάστηκε ως και τα τέλη του 1907 με τους οπλαρχηγούς Στογιάννη Τσίτσο και Στέφανο Δραγούμη, έχοντας ως κύρια περιοχή δράσης το Βόρειο Μορίχοβο, στη ζώνη Μπέσιστας – Πόλτσιστας έως τα χωριά του Περλεπέ. Έλαβε μέρος με το σώμα του στη μεγάλη μάχη της Μπέσιστας Μοριχόβου, στις 8 Φεβρουαρίου του 1908, όταν τα ενωμένα σώματα του Τραϊανού Μπραγιάννη, του Στογιάννη Τσίτσου, του Στέφανο Δραγούμη, του Αντώνιου Ζώη και του Πέτρου Σουγαράκη περικυκλώθηκαν από ισχυρό Οθωμανικό στρατό. Στη μάχη έσπευσαν να τους βοηθήσουν οι οπλαρχηγοί Παύλος Νεράντζης (Περδίκας), Εμ. Κατσίγαρης, Ε. Νικολούδης, Π. Γερογιάννης και οι κάτοικοι της γειτονικής Γραδέσνιτσας. Στη μάχη σκοτώθηκαν 6 Έλληνες και πολλοί Τούρκοι.

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

1. (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011
2. (Β031) Χολέβα Ιωάννη, Οι Έλληνες Σλαβόφωνοι της Μακεδονίας, Εκδόσεις Ρήσος
3. (Ι158) Τραϊανός Μπραγιάννης


Πηγές

Πηγές φωτογραφιών:
1. (Ι158) Τραϊανός Μπραγιάννης
2. (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών