Βιβλίο:ΗΒ024: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
(Μόδη Γεωργίου, Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 – 1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<div id="CustomDisplayTitle" style="display: none;">Μόδη Γεωργίου Θεοδ., Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 –1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, Εκδόσεις Growth Dynamics, Λουγκάνο Ελβετίας 2014.</div> | |||
<div id="CustomSourceText" style="height:10px"></div> | |||
<div | |||
[[Αρχείο:ΗΒ024-01.jpg|frame|centre|700px|<div style="text-align:center;">''Μόδη Γεωργίου Θεοδ., Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 –1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, Εκδόσεις Growth Dynamics, Λουγκάνο Ελβετίας 2014. (ΗΒ024)''</div>|σύνδεσμος=Special:FilePath/ΗΒ024-01.jpg]]<br />Ο Γεώργιος Θεοδώρου Μόδης γεννήθηκε το 1902 στο Μοναστήρι. Όταν ήταν δύο ετών Βούλγαροι κομιτατζήδες δολοφόνησαν τον πατέρα του ο οποίος δρούσε στο Ελληνικό κομιτάτο. Κατόπιν τούτου η μητέρα του Παρασκευή Μόδη ανέλαβε δράση υπέρ των Ελλήνων ως αποτέλεσμα της οποίας λίγα χρόνια αργότερα ήταν η στόχευση και πυρπόληση του σπιτιού τους στο Μοναστήρι· η Παρασκευή Μόδη με τα δύο της παιδιά, Γεώργιο και Αγλαΐα κατέφυγαν στην Φλώρινα. | |||
Ο Γεώργιος Θ. Μόδης τελείωσε το γυμνάσιο Φλωρίνης το 1921 και μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά. Επέστρεψε στην Φλώρινα όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1926. Η πρώτη μεγάλη του δίκη –με τα κέρδη από την οποία άρχισε να κτίζει το σπίτι στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο– ήταν η μαζική αγωγή για αποζημίωση των ιδιοκτητών κάρων όταν αυτοί έχαναν την δουλειά τους με την εμφάνιση του αυτοκινήτου. | |||
Το 1931 παντρεύτηκε την Θεοδοσία Παναγιωτίδου, δασκάλα, που ήρθε μικρή και ορφανή στην Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη το 1923 με την ανταλλαγή πληθυσμού. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Θεόδωρο και την Αγλαΐα. | |||
Στην κατοχή και υποδείξει Βουλγάρων συνελήφθη το 1943 μαζί με τον εξάδελφό του Γεώργιο Χ. Μόδη και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη. Όταν αφέθηκε ελεύθερος μήνες αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη όπου εργάστηκε ως δικηγόρος. | |||
Δημοσίευσε πολλά άρθρα σε εφημερίδες Φλωρίνης και Θεσσαλονίκης, και στο Μακεδονικόν Ημερολόγιον. Τον Ιανουάριο του 1928 άρχισε να εκδίδει δική του εφημερίδα στην Φλώρινα με τίτλο «Το Μακεδονικό Βήμα». Έγραψε πολλά διηγήματα και τρεις νουβέλες αλλά μόνο μία εξεδόθη το 1926 με τίτλο Στα Μπουντρούμια. | |||
Υπήρξε πρόσκοπος, ορειβάτης και τον Αύγουστο του 1928 ανέβηκε στις τρις κορυφές του Ολύμπου. Το 1933 ίδρυσε τον ορειβατικό όμιλο Φλωρίνης. | |||
Το 1932 και το 1936 έθεσε υποψηφιότητα με το Αγροτικό Κόμμα χωρίς όμως να εκλεγεί. | |||
Πέθανε το 1949. Είναι θαμμένος στην Φλώρινα στο νεκροταφείο του Αγ. Γεωργίου. | |||
Προβολή αρχείου: ''[http://vlahofonoi.blogspot.com/2016/12/1926-1948.html Μόδη Γεωργίου Θεοδ., Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 –1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, Εκδόσεις Growth Dynamics, Λουγκάνο Ελβετίας 2014.]'' | |||
[[Κατηγορία:Ηλεκτρονικά_Βιβλία]] | |||
[[Κατηγορία:Πηγές]] | [[Κατηγορία:Πηγές]] | ||
Μόδη Γεωργίου, Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 | |||
{{DISPLAYTITLE:Μόδη Γεωργίου Θεοδ., Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 –1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, Εκδόσεις Growth Dynamics, Λουγκάνο Ελβετίας 2014.}} | |||
{{DEFAULTSORT:Μόδη Γεωργίου Θεοδ., Περί Μακεδονίας, Χειρόγραφα της περιόδου 1926 –1948, για πρώτη φορά στη δημοσιότητα, Εκδόσεις Growth Dynamics, Λουγκάνο Ελβετίας 2014.}} |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:35, 27 Ιουνίου 2024
Ο Γεώργιος Θεοδώρου Μόδης γεννήθηκε το 1902 στο Μοναστήρι. Όταν ήταν δύο ετών Βούλγαροι κομιτατζήδες δολοφόνησαν τον πατέρα του ο οποίος δρούσε στο Ελληνικό κομιτάτο. Κατόπιν τούτου η μητέρα του Παρασκευή Μόδη ανέλαβε δράση υπέρ των Ελλήνων ως αποτέλεσμα της οποίας λίγα χρόνια αργότερα ήταν η στόχευση και πυρπόληση του σπιτιού τους στο Μοναστήρι· η Παρασκευή Μόδη με τα δύο της παιδιά, Γεώργιο και Αγλαΐα κατέφυγαν στην Φλώρινα.
Ο Γεώργιος Θ. Μόδης τελείωσε το γυμνάσιο Φλωρίνης το 1921 και μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά. Επέστρεψε στην Φλώρινα όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1926. Η πρώτη μεγάλη του δίκη –με τα κέρδη από την οποία άρχισε να κτίζει το σπίτι στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο– ήταν η μαζική αγωγή για αποζημίωση των ιδιοκτητών κάρων όταν αυτοί έχαναν την δουλειά τους με την εμφάνιση του αυτοκινήτου.
Το 1931 παντρεύτηκε την Θεοδοσία Παναγιωτίδου, δασκάλα, που ήρθε μικρή και ορφανή στην Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη το 1923 με την ανταλλαγή πληθυσμού. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Θεόδωρο και την Αγλαΐα.
Στην κατοχή και υποδείξει Βουλγάρων συνελήφθη το 1943 μαζί με τον εξάδελφό του Γεώργιο Χ. Μόδη και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη. Όταν αφέθηκε ελεύθερος μήνες αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη όπου εργάστηκε ως δικηγόρος.
Δημοσίευσε πολλά άρθρα σε εφημερίδες Φλωρίνης και Θεσσαλονίκης, και στο Μακεδονικόν Ημερολόγιον. Τον Ιανουάριο του 1928 άρχισε να εκδίδει δική του εφημερίδα στην Φλώρινα με τίτλο «Το Μακεδονικό Βήμα». Έγραψε πολλά διηγήματα και τρεις νουβέλες αλλά μόνο μία εξεδόθη το 1926 με τίτλο Στα Μπουντρούμια.
Υπήρξε πρόσκοπος, ορειβάτης και τον Αύγουστο του 1928 ανέβηκε στις τρις κορυφές του Ολύμπου. Το 1933 ίδρυσε τον ορειβατικό όμιλο Φλωρίνης.
Το 1932 και το 1936 έθεσε υποψηφιότητα με το Αγροτικό Κόμμα χωρίς όμως να εκλεγεί.
Πέθανε το 1949. Είναι θαμμένος στην Φλώρινα στο νεκροταφείο του Αγ. Γεωργίου.