Πέτρος Κυριαζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 23: | Γραμμή 23: | ||
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πελαγονία, το Τύρνοβο και τη Νιζόπολη. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους. | Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πελαγονία, το Τύρνοβο και τη Νιζόπολη. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους. | ||
Απεβίωσε το [[:Κατηγορία:1925|1925]] στο [[:Κατηγορία:Άργος Ορεστικό Καστοριάς|Άργος Ορεστικού]] της [[:Καστοριάς | Απεβίωσε το [[:Κατηγορία:1925|1925]] στο [[:Κατηγορία:Άργος Ορεστικό Καστοριάς|Άργος Ορεστικού]] της [[:Καστοριάς|Καστοριάς]]. | ||
<div class="center"> | <div class="center"> |
Αναθεώρηση της 21:12, 19 Αυγούστου 2024
Πέτρος Κυριαζής | |
---|---|
α/α | 106836 |
Επώνυμο | Κυριαζής |
Όνομα | Πέτρος |
Τόπος καταγωγής | Τύρνοβο |
Περιοχή καταγωγής | Πελαγονία |
Ημερομηνία γέννησεως | 1878 |
Τόπος θανάτου | Άργος Ορεστικό Καστοριάς |
Ημερομηνία θανάτου | 20 Αυγούστου 1925 |
Σύζυγος | Αναστασία |
Τέκνα (Αριθμός) | 4 |
Επάγγελμα - Τέχνη | Διδάσκαλος |
Κυριαζής Πέτρος (1878 - 20 Αυγούστου 1925) Εργάστηκε ως Διδάσκαλος.
Βιογραφικό
Ο δάσκαλος Πέτρος Κυριαζής γεννήθηκε το 1878 στο Τύρνοβο της σημερινής σκλαβωμένης επαρχίας Πελαγονίας, όπου και πήγε σχολείο, και τελείωσε το Γυμνάσιο στο Μοναστήρι το 1894. Νυμφεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά, αλλά η γυναίκα του, η Αναστασία, απεβίωσε σε πολύ νεαρή ηλικία.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πελαγονία, το Τύρνοβο και τη Νιζόπολη. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους.
Απεβίωσε το 1925 στο Άργος Ορεστικού της Καστοριάς.
Παράπονο
Ὧ Μάννα λατρευτή, ἂν ζοῦσα ἕως τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα σου καὶ τὴ γλυκειά πνοή σου,
ἂν πόθον ἔτρεφα κάθε στιγμή καί ὥρα στὸ πλάγι σου ν’ ἀκούσω τὴ χρυσή φωνή σου,
ἂχ! δι᾽ ἐμέ μαραμμένο στοῦ καιροῦ τὸ βῆμα σὰν τὸ δεντρί, ποὺ ἄνεμος τὸ ξερριζώνει,
σὰν τὸν ἀνθό, ποὺ δὲν φιλεῖ ἀκτίνων κῦμα σὰν τὸ πουλί, πού μέσα στὸ κλουβί του λιώνει…
Ζῶ μὲ τὴ θύμησι πὼς ἤμουνα μιὰ μέρα ἀητός γιὰ τὴν ἰδέα Σου, ποὺ στὰ οὐράνια ἐγύρευα νὰ ἰδῶ στὸν γαλανόν αἰθέρα
τῆς δόξης Σου ὀμορφιά μὲ περηφάνεια...
Μ’ ἀντί νὰ ἰδῶ στὴν ἀστραπή της τὴ θωριά σου, ἀντί νὰ βρῶ πνοή χαρᾶς, τὸ Μοναστήρι
-ἀλλοίμονο- χωρίσθηκ’ ἀπ’ τὴν ἀγκαλιά σου, μὲ μόνη ἀμοιβή τῆς πίκρας τὸ ποτήρι!
(Πέτρος Κυριαζῆς, ποιητική συλλογή «Οἱ βόγγοι τοῦ Μοναστηρίου», από το βιβλίο Τὸ μοιρολόι τοῦ Μοναστηρίου, Εὐαγγελία Κ. Λάππα, Εκδόσεις Πελασγός 2021)
Τα παιδιά του, όντας ανήλικα ακόμα, στάλθηκαν σε ορφανοτροφείο και αργότερα βάδισαν στα ίχνη του.
Φωτογραφίες
Πέτρος Κυριαζής
(Πηγή: (Β010) Κολτσίδα Αντωνίου Μιχ, Ιστορία του Μοναστηρίου της Πελαγονίας και των περιχώρων, Η εθνική και κοινωνική διάσταση, Συμβολή στην Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Εκδόσεις Αδελφοί Κυριακίδη Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2003.)
Βιβλιογραφία
- (Β010) Κολτσίδα Αντωνίου Μιχ, Ιστορία του Μοναστηρίου της Πελαγονίας και των περιχώρων, Η εθνική και κοινωνική διάσταση, Συμβολή στην Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Εκδόσεις Αδελφοί Κυριακίδη Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2003.
- (Β098) Λάππα Ευαγγελίας Κ, Το μοιρολόι του Μοναστηρίου, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2021.
- (Β037) Παπασταύρου – Ευθυμιάδου Σόνιας, Αθέατες πλευρές του Μακεδονικού Αγώνα, Το παράδειγμα της Καστοριάς, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2016.
Πηγές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.