Πέτρος Κυριαζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Μακεδονομάχοι
Πέτρος Κυριαζής
('''Κυριαζής Πέτρος''' (1878 - 20 Αυγούστου 1925) Εργάστηκε ως Διδάσκαλος.)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
(12 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 19: Γραμμή 19:


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο δάσκαλος Πέτρος Κυριαζής γεννήθηκε το 1878 στο Τύρνοβο της σημερινής σκλαβωμένης επαρχίας Πελαγονίας, όπου και πήγε σχολείο, και τελείωσε το Γυμνάσιο στο Μοναστήρι το [[:Κατηγορία:1894|1894]]. Νυμφεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά, αλλά η γυναίκα του, η Αναστασία, απεβίωσε σε πολύ νεαρή ηλικία.
Ο δάσκαλος Πέτρος Κυριαζής γεννήθηκε το 1878 στο [[:Κατηγορία:Τύρνοβο Πελαγονίας|Τύρνοβο]] της σημερινής σκλαβωμένης επαρχίας [[:Κατηγορία:Πελαγονία|Πελαγονίας]], όπου και πήγε σχολείο, και τελείωσε το Γυμνάσιο στο [[:Κατηγορία:Μοναστήρι Πελαγονίας|Μοναστήρι]] το [[:Κατηγορία:1894|1894]]. Νυμφεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά, αλλά η γυναίκα του, η Αναστασία, απεβίωσε σε πολύ νεαρή ηλικία.


Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πελαγονία, το Τύρνοβο και τη Νιζόπολη. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην [[:Κατηγορία:Πελαγονία|Πελαγονία]], το [[:Κατηγορία:Τύρνοβο Πελαγονίας|Τύρνοβο]] και τη [[:Κατηγορία:Νιζόπολις Πελαγονίας|Νιζόπολη]]. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους.


Απεβίωσε το [[:Κατηγορία:1925|1925]] στο [[:Κατηγορία:Άργος|Άργος]] Ορεστικού της Καστοριάς.
Απεβίωσε το [[:Κατηγορία:1925|1925]] στο [[:Κατηγορία:Άργος Ορεστικό Καστοριάς|Άργος Ορεστικού]] της [[:Κατηγορία:Καστοριάς|Καστοριάς]].


Τα παιδιά του, όντας ανήλικα ακόμα, στάλθηκαν σε ορφανοτροφείο και αργότερα βάδισαν στα ίχνη του.


Παράπονο
 
<div class="center">
'''Παράπονο'''


Ὧ Μάννα λατρευτή, ἂν ζοῦσα ἕως τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα σου καὶ τὴ γλυκειά πνοή σου,
Ὧ Μάννα λατρευτή, ἂν ζοῦσα ἕως τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα σου καὶ τὴ γλυκειά πνοή σου,
Γραμμή 45: Γραμμή 48:
-ἀλλοίμονο- χωρίσθηκ’ ἀπ’ τὴν ἀγκαλιά σου, μὲ μόνη ἀμοιβή τῆς πίκρας τὸ ποτήρι!
-ἀλλοίμονο- χωρίσθηκ’ ἀπ’ τὴν ἀγκαλιά σου, μὲ μόνη ἀμοιβή τῆς πίκρας τὸ ποτήρι!


''(Πέτρος Κυριαζῆς, ποιητική συλλογή''
</div>
 
<div style="text-align:right">
''«Οἱ βόγγοι τοῦ Μοναστηρίου», από το βιβλίο Τὸ μοιρολόι τοῦ Μοναστηρίου, Εὐαγγελία Κ. Λάππα, Εκδόσεις Πελασγός 2021)''
(Πέτρος Κυριαζῆς, ποιητική συλλογή ''«Οἱ βόγγοι τοῦ Μοναστηρίου»'', από το βιβλίο: Λάππα Εὐαγγελίας Κ., ''Τὸ μοιρολόι τοῦ Μοναστηρίου'', Εκδόσεις Πελασγός, Αθήνα 2021)
 
</div>
 
Τα παιδιά του, όντας ανήλικα ακόμα, στάλθηκαν σε ορφανοτροφείο και αργότερα βάδισαν στα ίχνη του.


==Φωτογραφίες==
==Φωτογραφίες==
<gallery class="center">
<gallery class="center">

Τελευταία αναθεώρηση της 21:24, 19 Αυγούστου 2024

Πέτρος Κυριαζής
Κυριαζής Πέτρος.jpg
α/α106836
ΕπώνυμοΚυριαζής
ΌνομαΠέτρος
Τόπος καταγωγήςΤύρνοβο
Περιοχή καταγωγήςΠελαγονία
Ημερομηνία γέννησεως1878
Τόπος θανάτουΆργος Ορεστικό Καστοριάς
Ημερομηνία θανάτου20 Αυγούστου 1925
ΣύζυγοςΑναστασία
Τέκνα (Αριθμός)4
Επάγγελμα - ΤέχνηΔιδάσκαλος


Κυριαζής Πέτρος (1878 - 20 Αυγούστου 1925) Εργάστηκε ως Διδάσκαλος.

Βιογραφικό

Ο δάσκαλος Πέτρος Κυριαζής γεννήθηκε το 1878 στο Τύρνοβο της σημερινής σκλαβωμένης επαρχίας Πελαγονίας, όπου και πήγε σχολείο, και τελείωσε το Γυμνάσιο στο Μοναστήρι το 1894. Νυμφεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά, αλλά η γυναίκα του, η Αναστασία, απεβίωσε σε πολύ νεαρή ηλικία.

Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο Πέτρος Κυριαζής εργάστηκε ως δάσκαλος στην Πελαγονία, το Τύρνοβο και τη Νιζόπολη. Ταυτόχρονα, ήταν και ποιητής και έγραφε πολύ πατριωτικούς στίχους.

Απεβίωσε το 1925 στο Άργος Ορεστικού της Καστοριάς.

Τα παιδιά του, όντας ανήλικα ακόμα, στάλθηκαν σε ορφανοτροφείο και αργότερα βάδισαν στα ίχνη του.


Παράπονο

Ὧ Μάννα λατρευτή, ἂν ζοῦσα ἕως τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα σου καὶ τὴ γλυκειά πνοή σου,

ἂν πόθον ἔτρεφα κάθε στιγμή καί ὥρα στὸ πλάγι σου ν’ ἀκούσω τὴ χρυσή φωνή σου,

ἂχ! δι᾽ ἐμέ μαραμμένο στοῦ καιροῦ τὸ βῆμα σὰν τὸ δεντρί, ποὺ ἄνεμος τὸ ξερριζώνει,

σὰν τὸν ἀνθό, ποὺ δὲν φιλεῖ ἀκτίνων κῦμα σὰν τὸ πουλί, πού μέσα στὸ κλουβί του λιώνει…

Ζῶ μὲ τὴ θύμησι πὼς ἤμουνα μιὰ μέρα ἀητός γιὰ τὴν ἰδέα Σου, ποὺ στὰ οὐράνια ἐγύρευα νὰ ἰδῶ στὸν γαλανόν αἰθέρα

τῆς δόξης Σου ὀμορφιά μὲ περηφάνεια...

Μ’ ἀντί νὰ ἰδῶ στὴν ἀστραπή της τὴ θωριά σου, ἀντί νὰ βρῶ πνοή χαρᾶς, τὸ Μοναστήρι

-ἀλλοίμονο- χωρίσθηκ’ ἀπ’ τὴν ἀγκαλιά σου, μὲ μόνη ἀμοιβή τῆς πίκρας τὸ ποτήρι!

(Πέτρος Κυριαζῆς, ποιητική συλλογή «Οἱ βόγγοι τοῦ Μοναστηρίου», από το βιβλίο: Λάππα Εὐαγγελίας Κ., Τὸ μοιρολόι τοῦ Μοναστηρίου, Εκδόσεις Πελασγός, Αθήνα 2021)


Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β010) Κολτσίδα Αντωνίου Μιχ, Ιστορία του Μοναστηρίου της Πελαγονίας και των περιχώρων, Η εθνική και κοινωνική διάσταση, Συμβολή στην Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Εκδόσεις Αδελφοί Κυριακίδη Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2003.
  • (Β098) Λάππα Ευαγγελίας Κ, Το μοιρολόι του Μοναστηρίου, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2021.
  • (Β037) Παπασταύρου – Ευθυμιάδου Σόνιας, Αθέατες πλευρές του Μακεδονικού Αγώνα, Το παράδειγμα της Καστοριάς, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2016.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.