Φωτεινή Παπαδημητρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «Μενάγια Αρτέμιδος (Χλόης Αχαϊκού), Ακριβοπληρωμένη λευτεριά (τόμος 2ος), Εκδόσεις Αδελφότης Άμπελος» σε «Μενάγια Αρτέμιδος Π. (Χλόης Αχαϊκού), Ακριβοπληρωμένη Λευτεριά, Τόμος Β΄, Εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», Αθήνα 2002») |
('''Παπαδημητρίου Φωτεινή''' ( - 01 Ιουλίου 1972) Εργάστηκε ως Διδασκάλισσα. Η ιδιότητά της στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Β΄ Τάξεως.) |
||
Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
| first_name = Φωτεινή | | first_name = Φωτεινή | ||
| city_of_origin = [[:Κατηγορία:Στάρτσοβο Πελαγονίας|Στάρτσοβο]] | | city_of_origin = [[:Κατηγορία:Στάρτσοβο Πελαγονίας|Στάρτσοβο]] | ||
| | | area_of_origin = [[:Κατηγορία:Πελαγονία|Πελαγονία]] | ||
| place_of_sacrifice = Σέρρες | | place_of_sacrifice = Σέρρες | ||
| date_of_sacrifice = 01 Ιουλίου 1972 | | date_of_sacrifice = [[:Κατηγορία:01 Ιουλίου|01 Ιουλίου]] [[:Κατηγορία:1972|1972]] | ||
| father = Νικόλαος Αλατάς | | father = Νικόλαος Αλατάς | ||
| mother = Ευδοκία | | mother = Ευδοκία | ||
| husband = Αθανάσιος Παπαδημητρίου | | husband = Αθανάσιος Παπαδημητρίου | ||
| children_number = 6 | | children_number = 6 | ||
| property_of_a_fighter = [[:Κατηγορία:Πράκτορας | | property_of_a_fighter = [[:Κατηγορία:Πράκτορας Β΄ Τάξεως|Πράκτορας Β΄ Τάξεως]] | ||
| profession_art = Διδασκάλισσα | | profession_art = [[:Κατηγορία:Διδασκάλισσα|Διδασκάλισσα]] | ||
}} | }} | ||
'''Παπαδημητρίου Φωτεινή''' ( - Ιουλίου 01 | '''Παπαδημητρίου Φωτεινή''' ( - [[:Κατηγορία:01 Ιουλίου|01 Ιουλίου]] [[:Κατηγορία:1972|1972]]) Εργάστηκε ως [[:Κατηγορία:Διδασκάλισσα|Διδασκάλισσα]]. Η ιδιότητά της στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν [[:Κατηγορία:Πράκτορας Β΄ Τάξεως|Πράκτορας Β΄ Τάξεως]]. | ||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1885 στο σλαβόφωνο αλλά Ελληνικότατο χωριό Στάρτσοβο της επαρχίας Σερρών και ήταν παιδί του Νικόλαου και της Ευδοκίας Αλατά. Στις 13 Νοεμβρίου του 1901 σε ηλικία μόλις δεκαέξι χρόνων διορίστηκε από το Μητροπολίτη Μελενίκου Ειρηναίο Παντολέοντος, δασκάλα στο χωριό της και, με τη βοήθεια της μητέρας της που ήξερε βουλγαρικά, κατόρθωσε να μετατρέψει το χωριό σε Ελληνόφωνο. Δίδασκε την ελληνική γλώσσα σε παιδιά και ενήλικες και συνέδραμε το Μακεδονικό αγώνα ως πράκτορας Β’ τάξεως. Δεν σταματούσε ούτε στιγμή, παρ’ όλες τις απειλές των Βουλγάρων που έλεγαν ότι, αν δεν έφευγε, θα τη σκότωναν. | Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1885 στο σλαβόφωνο αλλά Ελληνικότατο χωριό Στάρτσοβο της επαρχίας Σερρών και ήταν παιδί του Νικόλαου και της Ευδοκίας Αλατά. Στις [[:Κατηγορία:13 Νοεμβρίου|13 Νοεμβρίου]] του [[:Κατηγορία:1901|1901]] σε ηλικία μόλις δεκαέξι χρόνων διορίστηκε από το Μητροπολίτη Μελενίκου Ειρηναίο Παντολέοντος, δασκάλα στο χωριό της και, με τη βοήθεια της μητέρας της που ήξερε βουλγαρικά, κατόρθωσε να μετατρέψει το χωριό σε Ελληνόφωνο. Δίδασκε την ελληνική γλώσσα σε παιδιά και ενήλικες και συνέδραμε το Μακεδονικό αγώνα ως πράκτορας Β’ τάξεως. Δεν σταματούσε ούτε στιγμή, παρ’ όλες τις απειλές των Βουλγάρων που έλεγαν ότι, αν δεν έφευγε, θα τη σκότωναν. | ||
Το 1911 παντρεύτηκε τον πλούσιο έμπορο Αθανάσιο Παπαδημητρίου από τις Σέρρες, με τον οποίο στη συνέχεια απέκτησε έξι παιδιά και παραιτήθηκε από δασκάλα. Λόγω όμως της καταστροφής της περιουσίας του ανδρός της και το θάνατο των παιδιών της το 1913 από τους Βουλγάρους, αναγκάστηκε να εργαστεί ξανά ως δασκάλα, κερδίζοντας έτσι μια μικρή σύνταξη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής των ετών 1941 – 1942, οι Βουλγάροι την καταδίωκαν αλλά δεν κατάφεραν να τη σκοτώσουν. Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και έφυγε από αυτόν το κόσμο τον Ιούλιο του 1972. | Το [[:Κατηγορία:1911|1911]] παντρεύτηκε τον πλούσιο έμπορο Αθανάσιο Παπαδημητρίου από τις [[:Κατηγορία:Σέρρες|Σέρρες]], με τον οποίο στη συνέχεια απέκτησε έξι παιδιά και παραιτήθηκε από δασκάλα. Λόγω όμως της καταστροφής της περιουσίας του ανδρός της και το θάνατο των παιδιών της το [[:Κατηγορία:1913|1913]] από τους Βουλγάρους, αναγκάστηκε να εργαστεί ξανά ως δασκάλα, κερδίζοντας έτσι μια μικρή σύνταξη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής των ετών [[:Κατηγορία:1941|1941]] – [[:Κατηγορία:1942|1942]], οι Βουλγάροι την καταδίωκαν αλλά δεν κατάφεραν να τη σκοτώσουν. Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και έφυγε από αυτόν το κόσμο τον Ιούλιο του [[:Κατηγορία:1972|1972]]. | ||
==Φωτογραφίες== | |||
==Φωτογραφίες == | |||
<gallery class="center"> | <gallery class="center"> | ||
File:Παπαδημητρίου Φωτεινή.jpg|Φωτεινή Παπαδημητρίου | File:Παπαδημητρίου Φωτεινή.jpg|Φωτεινή Παπαδημητρίου<br/>(Πηγή: (Ι058) [http://yaunatakabara.blogspot.com/2013/03/blog-post.html ''Ιωάννης Θ. Μπάκας, Μακεδονική Γή: Μελένικο (Мелник). Ο Μακεδονικός Αγώνας στην επαρχία Μελενίκου. Ο Ελληνισμός και η Μητροπολιτική Περιφέρεια Μελένικου, 1850 – 1912, Διδακτορική διατριβή υποβληθείσα στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής θεολογίας του Α.Π.Θ.'']) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
* ([[Βιβλίο:Β013|Β013]]) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, ''Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του'', Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018. | |||
* ([[Βιβλίο:Β015|Β015]]) Μενάγια Αρτέμιδος Π. (Χλόης Αχαϊκού), ''Ακριβοπληρωμένη Λευτεριά, Τόμος Β΄'', Εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», Αθήνα 2002. | |||
==Πηγές== | ==Πηγές== | ||
* (Ι058) [http://yaunatakabara.blogspot.com/2013/03/blog-post.html ''Ιωάννης Θ. Μπάκας, Μακεδονική Γή: Μελένικο (Мелник). Ο Μακεδονικός Αγώνας στην επαρχία Μελενίκου. Ο Ελληνισμός και η Μητροπολιτική Περιφέρεια Μελένικου, 1850 – 1912, Διδακτορική διατριβή υποβληθείσα στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής θεολογίας του Α.Π.Θ.''] | |||
<references /> | |||
[[Κατηγορία:Μακεδονομάχοι]] | [[Κατηγορία:Μακεδονομάχοι]] | ||
[[Κατηγορία:Πράκτορας Β΄ Τάξεως]] | |||
[[Κατηγορία:Διδασκάλισσα]] | |||
[[Κατηγορία:Πολύτεκνοι]] | [[Κατηγορία:Πολύτεκνοι]] | ||
[[Κατηγορία: | [[Κατηγορία:01 Ιουλίου]] | ||
[[Κατηγορία: | [[Κατηγορία:1972]] | ||
[[Κατηγορία:Στάρτσοβο Πελαγονίας]] | [[Κατηγορία:Στάρτσοβο Πελαγονίας]] | ||
[[Κατηγορία: | [[Κατηγορία:Πελαγονία]] | ||
<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Φωτεινή Παπαδημητρίου [† 01 Ιουλίου 1972]</div> | |||
<div style='display:none;'>{{DISPLAYTITLE:Παπαδημητρίου Φωτεινή}}</div> | |||
<div style='display:none;'>{{DEFAULTSORT:παπαδημητριουφωτεινη}}</div> | |||
---------------------- | |||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Μακεδονομάχοι»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Τελευταία αναθεώρηση της 13:44, 18 Ιουλίου 2024
Φωτεινή Παπαδημητρίου | |
---|---|
α/α | 200133 |
Επώνυμο | Παπαδημητρίου |
Όνομα | Φωτεινή |
Τόπος καταγωγής | Στάρτσοβο |
Περιοχή καταγωγής | Πελαγονία |
Τόπος θανάτου | Σέρρες |
Ημερομηνία θανάτου | 01 Ιουλίου 1972 |
Πατρώνυμο | Νικόλαος Αλατάς |
Μητέρα | Ευδοκία |
Σύζυγος | Αθανάσιος Παπαδημητρίου |
Τέκνα (Αριθμός) | 6 |
Επάγγελμα - Τέχνη | Διδασκάλισσα |
Ιδιότητα Μακεδονομάχου | Πράκτορας Β΄ Τάξεως |
Παπαδημητρίου Φωτεινή ( - 01 Ιουλίου 1972) Εργάστηκε ως Διδασκάλισσα. Η ιδιότητά της στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Β΄ Τάξεως.
Βιογραφικό
Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1885 στο σλαβόφωνο αλλά Ελληνικότατο χωριό Στάρτσοβο της επαρχίας Σερρών και ήταν παιδί του Νικόλαου και της Ευδοκίας Αλατά. Στις 13 Νοεμβρίου του 1901 σε ηλικία μόλις δεκαέξι χρόνων διορίστηκε από το Μητροπολίτη Μελενίκου Ειρηναίο Παντολέοντος, δασκάλα στο χωριό της και, με τη βοήθεια της μητέρας της που ήξερε βουλγαρικά, κατόρθωσε να μετατρέψει το χωριό σε Ελληνόφωνο. Δίδασκε την ελληνική γλώσσα σε παιδιά και ενήλικες και συνέδραμε το Μακεδονικό αγώνα ως πράκτορας Β’ τάξεως. Δεν σταματούσε ούτε στιγμή, παρ’ όλες τις απειλές των Βουλγάρων που έλεγαν ότι, αν δεν έφευγε, θα τη σκότωναν.
Το 1911 παντρεύτηκε τον πλούσιο έμπορο Αθανάσιο Παπαδημητρίου από τις Σέρρες, με τον οποίο στη συνέχεια απέκτησε έξι παιδιά και παραιτήθηκε από δασκάλα. Λόγω όμως της καταστροφής της περιουσίας του ανδρός της και το θάνατο των παιδιών της το 1913 από τους Βουλγάρους, αναγκάστηκε να εργαστεί ξανά ως δασκάλα, κερδίζοντας έτσι μια μικρή σύνταξη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής των ετών 1941 – 1942, οι Βουλγάροι την καταδίωκαν αλλά δεν κατάφεραν να τη σκοτώσουν. Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και έφυγε από αυτόν το κόσμο τον Ιούλιο του 1972.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.
- (Β015) Μενάγια Αρτέμιδος Π. (Χλόης Αχαϊκού), Ακριβοπληρωμένη Λευτεριά, Τόμος Β΄, Εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», Αθήνα 2002.
Πηγές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.