Ζήσης Ιωάννης (4)

Από Μακεδονομάχοι
Αναθεώρηση ως προς 12:12, 18 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Ζήσης Ιωάννης''' (1850 - 1955) Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Α΄ Τάξεως.)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Ιωάννης Ζήσης (4)
Ιωάννης Ζήσης (4)
α/α107313
ΕπώνυμοΖήσης
ΌνομαΙωάννης
Τόπος καταγωγήςΠολυπόταμος
Νομός καταγωγήςΦλώρινας
Ημερομηνία γέννησεως1850
Ημερομηνία θανάτου1955
ΠατρώνυμοΖήσης
Αδέλφια (Συνολικά)8
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΠράκτορας Α΄ Τάξεως


Ζήσης Ιωάννης (1850 - 1955) Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Α΄ Τάξεως.

Βιογραφικό

Ο Ιωάννης Ζήσης του Ζήση γεννήθηκε στο χωριό Πολυπόταμος της Φλώρινας το 1850, με καταγωγή από τη Σλάτινα Καστοριάς. Ο παππούς του, όντας ιερεύς, λόγω των συγκρούσεών του με τον μπέη της Σλάτινας για τη σκληρότητα του τελευταίου, είχε καταφύγει οικογενειακώς στο Φλάμπουρο και από κει στο Πολυπόταμο. Ο γιος του, ο Ζήσης, απέκτησε συνολικά οκτώ παιδιά.

Κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, η οικογένεια Ζήση ανέπτυξε μεγάλη εθνική δράση. Ο Ιωάννης Ζήσης, όντας ταχυδρόμος της οικογένειάς του και των συγγενών του, έδρασε και ως αγγελιοφόρος των ελληνικών αντάρτικων Σωμάτων. Όταν όμως το 1902 οι Βούλγαροι σκότωσαν τον αδελφό του τον Κωνσταντίνο, που ήταν και ιερέας και τον είχαν βάλει στο στόχαστρό τους, κατέφυγε οικογενειακώς στη Φλώρινα. Εκεί έγινε τραπεζίτης και αντιπρόσωπος της τράπεζας Ανατολής με έδρα το Μοναστήρι, ενώ με κίνδυνο της ίδιας της ζωής του συνέχιζε τη δράση του ως Πράκτορας Α΄ Τάξης, συντονίζοντας τη διεύθυνση της δράσης των αγγελιοφόρων και των οδηγών των ελληνικών αντάρτικων Σωμάτων. Το 1905 τον ανακάλυψαν και τον φυλάκισαν στο Μοναστήρι, με πρόθεση να τον σκοτώσουν. Όμως, ο Ιωάννης Ζήσης φυγαδεύτηκε σώος και σώθηκε.

Χάρη στα πιστοποιητικά που επέβαλαν για την εθνική του δράση ο Λάκης Νταηλάκης από το Βερνίκι Κορυτσάς και ο Στέφος Γρηγορίου από το Μοναστήρι, του απονεμήθηκε αναμνηστικό δίπλωμα με μετάλλιο του Μακεδονικού Αγώνα και γράφτηκε στην επετηρίδα των Μακεδονομάχων 1903-09.

Απεβίωσε το 1955 σε ηλικία 105 ετών.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.
  • (Β096) Τσάμη Αντιγόνη, Ηρωικές μορφές του Μακεδονικού Αγώνα, περιοχή Φλώρινας, Θεσσαλονίκη Μάιος 2008.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.