Παπαδημητρίου Φωτεινή

Από Μακεδονομάχοι
Αναθεώρηση ως προς 13:44, 18 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Παπαδημητρίου Φωτεινή''' ( - 01 Ιουλίου 1972) Εργάστηκε ως Διδασκάλισσα. Η ιδιότητά της στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Β΄ Τάξεως.)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Φωτεινή Παπαδημητρίου
Φωτεινή Παπαδημητρίου
Παπαδημητρίου Φωτεινή.jpg
α/α200133
ΕπώνυμοΠαπαδημητρίου
ΌνομαΦωτεινή
Τόπος καταγωγήςΣτάρτσοβο
Περιοχή καταγωγήςΠελαγονία
Τόπος θανάτουΣέρρες
Ημερομηνία θανάτου01 Ιουλίου 1972
ΠατρώνυμοΝικόλαος Αλατάς
ΜητέραΕυδοκία
ΣύζυγοςΑθανάσιος Παπαδημητρίου
Τέκνα (Αριθμός)6
Επάγγελμα - ΤέχνηΔιδασκάλισσα
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΠράκτορας Β΄ Τάξεως


Παπαδημητρίου Φωτεινή ( - 01 Ιουλίου 1972) Εργάστηκε ως Διδασκάλισσα. Η ιδιότητά της στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Β΄ Τάξεως.

Βιογραφικό

Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1885 στο σλαβόφωνο αλλά Ελληνικότατο χωριό Στάρτσοβο της επαρχίας Σερρών και ήταν παιδί του Νικόλαου και της Ευδοκίας Αλατά. Στις 13 Νοεμβρίου του 1901 σε ηλικία μόλις δεκαέξι χρόνων διορίστηκε από το Μητροπολίτη Μελενίκου Ειρηναίο Παντολέοντος, δασκάλα στο χωριό της και, με τη βοήθεια της μητέρας της που ήξερε βουλγαρικά, κατόρθωσε να μετατρέψει το χωριό σε Ελληνόφωνο. Δίδασκε την ελληνική γλώσσα σε παιδιά και ενήλικες και συνέδραμε το Μακεδονικό αγώνα ως πράκτορας Β’ τάξεως. Δεν σταματούσε ούτε στιγμή, παρ’ όλες τις απειλές των Βουλγάρων που έλεγαν ότι, αν δεν έφευγε, θα τη σκότωναν.

Το 1911 παντρεύτηκε τον πλούσιο έμπορο Αθανάσιο Παπαδημητρίου από τις Σέρρες, με τον οποίο στη συνέχεια απέκτησε έξι παιδιά και παραιτήθηκε από δασκάλα. Λόγω όμως της καταστροφής της περιουσίας του ανδρός της και το θάνατο των παιδιών της το 1913 από τους Βουλγάρους, αναγκάστηκε να εργαστεί ξανά ως δασκάλα, κερδίζοντας έτσι μια μικρή σύνταξη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής των ετών 19411942, οι Βουλγάροι την καταδίωκαν αλλά δεν κατάφεραν να τη σκοτώσουν. Η Φωτεινή Αλατά – Παπαδημητρίου βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και έφυγε από αυτόν το κόσμο τον Ιούλιο του 1972.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.
  • (Β015) Μενάγια Αρτέμιδος Π. (Χλόης Αχαϊκού), Ακριβοπληρωμένη Λευτεριά, Τόμος Β΄, Εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», Αθήνα 2002.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.