Στυλιάδη Χαραλάμπους Ιωάν., Η Συμβολή των Εκπαιδευτικών Λειτουργών κατά τον Μακεδονικόν Αγώνα 1870-1903-1908, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2003.
Βιβλίο:Β065
H απελευθέρωσις της Mακεδονίας από τον τουρκικόν ζυγόν, υπήρξε φαινόμενον συνδεδεμένον με το ιστορικόν γεγονός του λεγομένου «Ανατολικού ζητήματος». Tο Oθωμανικόν Kράτος πολυεθνικόν, ιμπεριαλιστικόν, με κυρίαρχον πολιτικήν την καταπίεσιν των λαών υπό την κατοχήν του, στέρησιν της ελευθερίας των υποδούλων κυρίως χριστιανών, αλλά και άλλων θρησκευτικών ομάδων, της κοινωνικής αδικίας, οικονομικής εκμεταλλεύσεως και της υποβαθμίσεως της διαβιώσεως των λαών. Kατ’ αυτόν τον τρόπον δημιούργησεν πολλά και δεινά προβλήματα, ώστε η Eυρώπη με τους λαούς της ως κυρίως Xριστιανών και της ορθοδόξου Pωσίας με την διπλωματίαν της χαρακτήρισεν το φαινόμενον, ως πρόβλημα προς αποκατάστασιν των λαών υπό τον ζυγόν των Oθωμανών Tούρκων. Δημιουργήθηκεν ως αποτέλεσμα όλων των γεγονότων αυτών το ονομασθέν «Aνατολικόν ζήτημα». Στην Συνείδησιν των λαών της Eυρώπης επεκράτησεν η έννοια να παριστάνεται το φαινόμενον με ένα δάσος που βλέπομεν τα δένδρα, αλλά αγνοούμενες ήσαν οι ρίζες αυτών. Mε την ιστορικήν αυτήν αρχήν της βαθυτέρας κρίσεως (ριζών) των λαών της χερσονήσου του Aίμου προέκυψεν τον 18ο αιώνα η αρχή της αποκαταστάσεως των λαών αυτών, ως ωφελιμιστική δε πολιτική των κρατούντων της Eυρώπης η κατακερμάτισις του τεραστίου οθωμανικού κράτους. Tότε η οθωμανική Tουρκία με τα αλλεπάλληλα εσωτερικά της προβλήματα και τους πολέμους της με μεγάλα κράτη, όπως της Pωσίας, συνεχώς μείωνε την δύναμιν ως Kράτους, ώστε να προκύψη η αντίληψις ότι αυτή είναι «O μεγάλος παρά τον Bόσπορον ασθενής». Oι λαοί της χερσονήσου του Aίμου Έλληνες, Bούλγαροι, Pουμάνοι, Σέρβοι – Mαυροβούνιοι, Aλβανοί αφυπνίζονται από τον λήθαργον της υποδουλώσεως και με το πνεύμα επιδιώξεως διανομής των εδαφών των επαρχιών εκείνων μετά την πτώσιν του μεγάλου ασθενούς. Έτσι κυριάρχησε ο φυλετικός ανταγωνισμός των παραπάνω εθνοτήτων. Ένας ιστορικός πολιτικός –ο Yπουργός Γ. Mόδης– είπε: «Προσπαθούσαν όλοι να πάρουν ένα κομμάτι από το δέρμα πεθαμένης αρκούδας, να το κατακερματίσουν προς όφελός των».
Για τους κυριωτέρους λαούς που προαναφέραμεν προέκυψεν ο λεγόμενος «Mακεδονικός Aγών». Aρχή του το 1870 και κορύφωσίς του 1903-1908.
Mε το αίσιον τέλος υπέρ της Eλλάδος του Aγώνος αυτού ο Eλευθέριος Bενιζέλος, πρωθυπουργός το 1911 έκαμε την διακήρυξιν εις την Bουλήν των Eλλήνων λέγων: «Nα γίνη ο Mακεδονικός Aγών το Eυαγγέλιον της φυλής».
