Κώττα Ζωή
Ζωή Κώττα
Ζωή Κώττα | |
|---|---|
 | |
| α/α | 200050 |
| Επώνυμο | Κώττα |
| Όνομα | Ζωή |
| Τόπος καταγωγής | Κώττας |
| Νομός καταγωγής | Φλώρινας |
| Ημερομηνία θανάτου | 1940 |
| Πατρώνυμο | Χρήστος Σφέτκος |
| Αδέλφια (Συνολικά) | 3 |
| Σύζυγος | Κωνσταντίνος Χρήστου ή Ρουσάνης |
| Τέκνα (Αριθμός) | 8 |
Κώττα Ζωή ( - 1940)
Βιογραφικό
Η Ζωή Σφέτκου του Χρήστου γεννήθηκε το 1857 στο χωριό Ρούλια (σημερινό Κώττας) Φλωρίνης και είχε δύο αδελφούς. Παντρεύτηκε τον συγχωριανό της Κωνσταντίνο (Κώττα) Χρήστου ή Ρουσάνη και απέκτησε οκτώ παιδιά, εκ των οποίων δύο κορίτσια, η Πασχαλινή και η Βασιλική, και ένας γιος, ο Λάζαρος, απεβίωσαν σε πολύ νεαρή ηλικία.
Όταν ο σύζυγός της έφυγε για τα βουνά, ανέλαβε αυτή την ευθύνη και την ανατροφή των παιδιών της. Πολλές φορές οι Βούλγαροι τη βασάνιζαν ή τις απήγαγαν κάποιο από τα παιδιά της και απειλούσαν ότι θα τη σκοτώσουν. Το 1903 κρέμασαν τον αδελφό της, τον Βασίλη Σφέτκο, που ήταν αγγελιοφόρος του καπετάν Κώττα. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά της, Δημήτριος και Σωτήριος, στάλθηκαν για σπουδές στην Αθήνα, με έξοδα του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη, ο οποίος και πρότεινε στη Ζωή να μετακομίσει οικογενειακώς στην Καστοριά, για να την έχει υπό την προστασία του, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Η Ζωή, αφού έστειλε τα υπόλοιπα παιδιά της σε συγγενικά σπίτια, έμεινε μόνη στο σπίτι της με τη μεγαλύτερη κόρη της, τη Σοφία. Τον Ιούνιο του 1904, όταν ο καπετάν Κώττας φυλακίστηκε, οι Κομιτατζήδες μπήκαν μέσα στο σπίτι της και με βασανιστήρια την απείλησαν ότι θα τη σκότωναν, αν δεν τους αποκάλυπτε τους θησαυρούς του συζύγου της καθώς και τη στολή του Έλληνα Αξιωματικού, που του είχε δωριστεί στην Αθήνα. Αφού όμως δεν κατάφεραν να αποσπάσουν ούτε ένα στοιχείο, πήγαν να τις κρεμάσουν σε ένα δέντρο, αλλά με το που άκουσαν ότι έρχεται τουρκικός στρατός, έφυγαν αμέσως αφήνοντας ελεύθερες τη Ζωή και την κόρη της, τη Σοφία, οι οποίες φιλοξενήθηκαν σε ένα απομακρυσμένο σπίτι του χωριού.
Το 1905, η Ζωή, που είχε καταφύγει με τα παιδιά της στην Καστοριά, δεν έμαθε αμέσως τον απαγχονισμό του συζύγου της (βλέπε: Χρήστου ή Ρουσάνης Κωνσταντίνος, Καπετάν Κώττας), αλλά, και όταν τον έμαθε, δεν δείλιασε. Ανέθρεψε τα παιδιά της, αργότερα και τα εγγόνια της, με τα νάματα της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας και απεβίωσε το 1940.
Φωτογραφίες
Ζωή Κώττα
(Πηγή: (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.)
Βιβλιογραφία
- (Β009) Κοεμτζοπούλου Νικολάου Γ, Καπετάν Κώττας, Ο Πρώτος Μακεδονομάχος, Ιδιωτική Έκδοση, Αθήνα 1968.
- (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.
- (Β026) Τζινίκου – Κακούλη Αθηνάς, Καπετάν Κώττας: Ο εθνομάρτυρας γηγενής Μακεδονομάχος, Ιδιωτική Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2000.
Πηγές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.
