Πηχεών Αναστάσιος
Αναστάσιος Πηχεών
Αναστάσιος Πηχεών | |
|---|---|
 | |
| α/α | 101589 |
| Επώνυμο | Πηχεών |
| Όνομα | Αναστάσιος |
| Τόπος καταγωγής | Μοσχόπολις |
| Περιοχή καταγωγής | Βόρειος Ήπειρος |
| Ημερομηνία γέννησεως | 22 Ιανουαρίου 1836 |
| Τόπος θανάτου | Καστοριά |
| Ημερομηνία θανάτου | 24 Μαρτίου 1913 |
| Πατρώνυμο | Ηλίας Πηχεών |
| Αδέλφια (Συνολικά) | 2 |
| Σύζυγος | Αικατερίνη Παπάζογλου |
| Τέκνα (Αριθμός) | 8 |
| Επάγγελμα - Τέχνη | Διδάσκαλος |
| Ιδιότητα Μακεδονομάχου | Πράκτορας |
Πηχεών Αναστάσιος (22 Ιανουαρίου 1836 - 24 Μαρτίου 1913) Εργάστηκε ως Διδάσκαλος. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας.
Βιογραφικό
Ο Αναστάσιος Πηχεών γεννήθηκε στην Αχρίδα το 1845, με καταγωγή από τη Μοσχόπολη της Κορυτσάς.
Πήγε σχολείο στην Αχρίδα και το Μοναστήρι και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έπειτα, το 1863, διορίστηκε δάσκαλος στην Κλεισούρα, όπου δίδαξε για δύο χρόνια. Ανέτρεψε τα προπαγανδιστικά σχέδια και τις ενέργειες των πρακτόρων της ρουμανικής προπαγάνδας, αλλά δυστυχώς οι ρουμανίζοντες Κλεισουριώτες επικράτησαν των Ελλήνων και έτσι μετά τη διετή θητεία του στην Κλεισούρα δεν ανανέωσαν τη σύμβασή του. Το 1865 υπέγραψε σύμβαση με την κοινότητα της Καστοριάς και διορίσθηκε ελληνοδιδάσκαλος στο ελληνικό σχολείο. Εκεί εργάστηκε σκληρά για την αντιμετώπιση των πρώτων βουλγαρικών ενεργειών, που δρούσαν εκεί τη δεκαετία του 1860.
Το 1867 νυμφεύθηκε την καταγόμενη από την Καστοριά Αικατερίνη Παπάζογλου, με την οποία απέκτησε οκτώ παιδιά, πέντε κόρες και τρεις γιους. Στην Καστοριά υπηρέτησε ως δάσκαλος μέχρι το 1875 και τα επόμενα δύο χρόνια, 1876-1878, υπηρέτησε στην Κοζάνη ως διευθυντής του εκεί ημιγυμνασίου. Το 1878 αναδιορίσθηκε στη διδασκαλική του θέση στην Καστοριά. Παράλληλα, τον ίδιο χρόνο πήρε μέρος στην Επανάσταση, που έγινε στη Μακεδονία.
Το 1882 παραιτήθηκε από διδάσκαλος και αφιερώθηκε αποκλειστικά στο εθνικό του έργο. Ήταν, μεταξύ άλλων, Πράκτορας του ελληνικού προξενείου Μοναστηρίου και της μυστικής Επιτροπής Καστοριάς. Συντόνιζε το έργο των ελληνικών αντάρτικων Σωμάτων που δρούσαν στη Δυτική Μακεδονία. Με δικές του ενέργειες τα ελληνικά αντάρτικα Σώματα των οπλαρχηγών Αθανασίου Μπρούφα και Καραναούμη ενισχύονταν και υποστηρίζονταν από τους τοπικούς εθνικούς παράγοντες. Είχε οργανώσει ολόκληρο δίκτυο μεταφοράς όπλων και πυρομαχικών από την ελεύθερη Ελλάδα και είχε εργαστήριο κατασκευής φυσιγγίων στην Καστοριά. Για την όλη εθνική του δράση η Ελληνική Κυβέρνηση τον παρασημοφόρησε με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Σωτήρος.
Η εθνική του δράση, όμως, περιήλθε στην αντίληψη των τουρκικών αρχών και σ’ αυτό βοήθησαν πολύ και ο Πράκτορας της ρουμανικής προπαγάνδας Απόστολος Μαργαρίτης και ο ηγούμενος της μονής των Λαζαριστών (καθολικού τάγματος) στο Μοναστήρι, ο Φαβεριάλ. Τον Ιανουάριο του 1887 οι τουρκικές αρχές έκαναν έρευνα στο σπίτι του Πηχεών, όπου ανακάλυψαν κάποια ενοχοποιητικά έγγραφα και έτσι τον συνέλαβαν. Τον μετέφεραν στις φυλακές του Μοναστηρίου, όπου παρέμεινε έγκλειστος τρία χρόνια. Ταυτόχρονα συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στις φυλακές του Μοναστηρίου και πολλοί άλλοι Έλληνες πρόκριτοι από όλο τον χώρο της Δυτικής Μακεδονίας. Ο Πηχεών δικάστηκε και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση σε φρούριο της Πτολεμαΐδας της Συρίας. Μεταφέρθηκε εκεί με τη συνοδεία ενός Τούρκου λοχία τον Ιούνιο του 1890 και παρέμεινε έγκλειστος μέχρι τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Κατάφερε να δραπετεύσει και έφθασε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1890.
Εκεί, δίδαξε στη Ριζάρειο Σχολή από το 1892 ως το 1908, που, με την επανάσταση των Νεοτούρκων, του δόθηκε αμνηστία και έτσι επέστρεψε στην Καστοριά, κοντά στην οικογένειά του.
Απεβίωσε στην Καστοριά στις 24 Μαρτίου 1913, έχοντας δει την ελληνική σημαία να κυματίζει εκεί και τους αγώνες του να έχουν δικαιωθεί.
Φωτογραφίες
Αναστάσιος Πηχεών
(Πηγή: (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.)
Βιβλιογραφία
- (Β071) Ανεστόπουλου Αγγέλου Κ, Ο Μακεδονικός Αγών 1903-1908 και η Συμβολή των Κατοίκων εις την Απελευθέρωσιν της Μακεδονίας, Τόμος Α΄, Θεσσαλονίκη 1965.
- (Β066) Κολτσίδα Αντωνίου Μιχ, Ιστορία του Μελενίκου, Η διαχρονική πορεία του Ελληνισμού, Συμβολή στην Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Εκδόσεις Αδελφοί Κυριακίδη Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2005.
- (Β010) Κολτσίδα Αντωνίου Μιχ, Ιστορία του Μοναστηρίου της Πελαγονίας και των περιχώρων, Η εθνική και κοινωνική διάσταση, Συμβολή στην Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Εκδόσεις Αδελφοί Κυριακίδη Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2003.
- (Β013) Μαστέλλου-Γιαννάκενα Ελίνας Δημ, Ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας (1904 – 1908), Ο σκοπός του και οι ήρωες του, Εκδόσεις Πελασγός Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα, Αθήνα 2018.
- (Β065) Στυλιάδη Χαραλάμπους Ιωάν, Η Συμβολή των Εκπαιδευτικών Λειτουργών κατά τον Μακεδονικόν Αγώνα 1870-1903-1908, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2003.
Πηγές
- (Ι007) Οχρίδα.
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.
