Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος Χρήστος
Χρήστος Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος
Χρήστος Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος | |
|---|---|
 | |
| α/α | 105482 |
| Επώνυμο | Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος |
| Όνομα | Χρήστος |
| Τόπος καταγωγής | Μελισσότοπος |
| Νομός καταγωγής | Καστοριάς |
| Ημερομηνία γέννησεως | 1857 |
| Τόπος θανάτου | Μελισσότοπος Καστοριάς |
| Ημερομηνία θανάτου | 07 Νοεμβρίου 1929 |
| Πατρώνυμο | Παπα - Μιχαήλ Παπαδόπουλος |
| Μητέρα | Μαρία Γούλιου |
| Σύζυγος | Σουλτάνα |
| Τέκνα (Αριθμός) | 5 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς |
| Επάγγελμα - Τέχνη | Δημοδιδάσκαλος |
| Ιδιότητα Μακεδονομάχου | Πράκτορας Β΄ Τάξεως |
Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος Χρήστος (1857 - 07 Νοεμβρίου 1929) Διετέλεσε Ιερεύς. Εργάστηκε ως Δημοδιδάσκαλος. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Πράκτορας Β΄ Τάξεως.
Βιογραφικό
Ο π. Χρήστος Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1857 στο χωριό Μελισσότοπος της Καστοριάς και ήταν παιδί του ιερέα Μιχαήλ Παπαδόπουλου και της Μασόης Γούλιου. Σπούδασε δάσκαλος. Νυμφεύτηκε και απέκτησε πέντε παιδιά. Το όνομα της συζύγου του ήταν Σουλτάνα. Το 1898 χειροτονήθηκε ιερέας από τον τότε Μητροπολίτη Καστοριάς Φιλάρετο Βαφείδη.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα πολλές φορές αντιτάχθηκε μαζί με άλλους Έλληνες στις προσπάθειες των Βουλγάρων να καταλάβουν την εκκλησία του χωριού του. Όμως, στις 23/3/1903, όταν του επέβαλαν οι κομιτατζήδες το δίλημμα ή να συλλειτουργήσει με έναν σχισματικό ιερέα ή να τον σκοτώσουν, αμέσως ο παπα-Χρήστος Παπαμιχαήλ έφυγε στην Καστοριά με την οικογένειά του, όπου συνέχισε την εθνική του δράση.
Στις 22 - 23/9/1906 έβαλε τον καπετάν Ζάκα (Γρηγόριο Φαληρέα) να κάψει τα σπίτια των σχισματικών Βουλγάρων στο χωριό του ενώ εμπόδισε τη διαφυγή του Βουλγάρου αρχικομιτατζή Στογιάν Σκέκλιου, τον οποίο και σκότωσε στις 28/7/1908. Μετά από αυτό, όμως, κατασχέθηκε η περιουσία του και έμεινε χωρίς ενορία. Παρ’ όλα αυτά, έγινε ιερέας της Μητρόπολης Καστοριάς και έδρασε ως αντάρτης. Το 1909, σε συνεργασία με τον γιο του, τον Σπυρίδωνα, φρόντισε να επανακτήσει την εκκλησία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και το πέτυχε το 1910.
Απεβίωσε στο χωριό του στις 7/11/1929. Αναγνωρίστηκε το 1936 από το ελληνικό κράτος ως πράκτορας Β΄ τάξης και χορηγήθηκε στην οικογένειά του αναμνηστικό μετάλλιο του Μακεδονικού Αγώνα.
Φωτογραφίες
Χρήστος Παπαμιχαήλ ή Παπαδόπουλος
(Πηγή: (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.)
Βιβλιογραφία
- (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.
- (ΗΒ013) Σιώκη Νικολάου Μιχαήλ, Όψεις από τη ζωή και τη δράση μιας οικογένειας κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα και του Μεσοπολέμου μέσα από ανέκδοτες πηγές, Βαλκανικά σύμμεικτα, Τεύχος 16, σελ. 139-168, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη 2005-2014.
Πηγές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.
