Δάφου ή Κωτσόπουλος Σταύρος (Μπανιτσιώτης)

Από Μακεδονομάχοι
Αναθεώρηση ως προς 15:38, 18 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) (Αντικατάσταση κειμένου - «Εργαστήκε» σε «Εργάστηκε»)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Σταύρος Δάφου ή Κωτσόπουλος
Σταύρος Δάφου ή Κωτσόπουλος
(Μπανιτσιώτης)
Δάφου ή Κωτσόπουλος Σταύρος (Μπανιτσιώτης).jpg
α/α102531
ΕπώνυμοΔάφου ή Κωτσόπουλος
ΌνομαΣταύρος
ΨευδώνυμοΜπανιτσιώτης
Περιοχή καταγωγήςΉπειρος
Ημερομηνία γέννησεως1878
Τόπος θανάτουΒεύη Φλωρίνης
Ημερομηνία θανάτου17 Νοεμβρίου 1948
ΠατρώνυμοΙ. Κωτσόπουλος
Αδέλφια (Συνολικά)3
ΣύζυγοςΜαρία Χρυσάφη
Τέκνα (Αριθμός)4
Επάγγελμα - ΤέχνηΣιδηρουργός
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΟπλαρχηγός


Δάφου ή Κωτσόπουλος Σταύρος (Μπανιτσιώτης) (1878 - 17 Νοεμβρίου 1948) Εργάστηκε ως Σιδηρουργός. Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Οπλαρχηγός.

Βιογραφικό

Ο Σταύρος Δάφου ή Κωτσόπουλος γεννήθηκε το 1878 στη Βεύη Φλωρίνης, με καταγωγή από την Ήπειρο, και είχε άλλα 1 Βλ. Κώστα Μπαρμπή, Ελευθέριος Βενιζέλος. «Εθνάρχης» ή εθνικός ολετήρας; Εκδόσεις Πελασγός. δύο αδέλφια. Νυμφεύτηκε τη Μαρία Χρυσάφη και απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Λόγω του ότι ήταν πατριώτης, οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες τον κυνηγούσαν για να τον σκοτώσουν, με αποτέλεσμα ο Σταύρος να φύγει στην Αμερική. Το 1907, μετά από ένα συμβάν που είχε, ξαναγύρισε στη Βεύη και κατατάχθηκε ως οπλίτης στο ελληνικό αντάρτικο Σώμα του Νικολάου Ανδριανάκη. Οι Κομιτατζήδες, μόλις το έμαθαν, θύμωσαν πολύ και για εκδίκηση προσπαθούσαν να σκοτώσουν τη γυναίκα του, αλλά δεν τα κατάφερναν. Όμως, σε μια μάχη, οι Τούρκοι έπιασαν τον Σταύρο Δάφου ή Κωτσόπουλο και τον φυλάκισαν στο Μοναστήρι. Εκείνος, όμως, δραπέτευσε κι έφυγε πάλι στο εξωτερικό, για να ξαναγυρίσει στην πατρίδα του οριστικά ως αρχηγός ενόπλου Σώματος.

Ο Σταύρος Δάφου ή Κωτσόπουλος, στους Βαλκανικούς Πολέμους, βοήθησε να απελευθερωθεί η Βεύη, εξοντώνοντας Κομιτατζήδες που δρούσαν στην περιοχή. Επίσης, συμμετείχε στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα (1914), στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, στην αντίσταση της Κατοχής και στον συμμοριτοπόλεμο.

Απεβίωσε στη Βεύη στις 17 Νοεμβρίου 1948.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.