Παρθένιος Βαρδάκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος (κατά κόσμον Περικλής Βαρδάκας) γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1867 στα Ιωάννινα, με καταγωγή από το [[:Κατηγορία:Μέτσοβο|Μέτσοβο]] της Ηπείρου και ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του Κωνσταντίνου Βαρδάκα και της Αικατερίνης Κυριακοπούλου. | Ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος (κατά κόσμον Περικλής Βαρδάκας) γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1867 στα Ιωάννινα, με καταγωγή από το [[:Κατηγορία:Μέτσοβο Ιωαννίνων|Μέτσοβο]] της Ηπείρου και ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του Κωνσταντίνου Βαρδάκα και της Αικατερίνης Κυριακοπούλου. | ||
Μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και την Ιερατική ή Αββακούμεια Σχολή της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της νήσου των Ιωαννίνων, την οποία και τελείωσε το 1889 με άριστα. Κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Παρθένιος και στις 20 Σεπτεμβρίου 1890, συνεχίζει τις σπουδές του στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Μάλιστα Τα δύο τελευταία χρόνια, πριν αποφοιτήσει, είχε γίνει διευθυντής της Σχολής ο Άγιος Νεκτάριος ο Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο οποίος επίδρασε αρκετά θετικά στη ψυχή του τότε διακόνου Παρθενίου Βαρδάκα. Από αυτή τη σχολή αποφοίτησε το 1895 όντας άριστος μαθητής. Τον Ιανουάριο του 1897 ο διάκονος Παρθένιος Βαρδάκας μεταβαίνει στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και στις 8 Ιανουαρίου διορίζεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο τον Ζ΄ διάκονος των Πατριαρχείων, αναλαμβάνοντας το κενό οφίκιο του Δευτερεύοντος. Εκεί ήρθε σε επαφή με κληρικούς μετέπειτα Μακεδονομάχους ιεράρχες, όπως το Φώτιο Καλπίδη (Βλέπε Καλπίδης Φώτιος (Μητροπολίτης Κορυτσάς)), το Χρυσόστομο Καλαφάτη (Βλέπε Καλαφάτης Χρυσόστομος (Μητροπολίτης Δράμας)), τον Ιωακείμ Φορόπουλο (μετέπειτα Μητροπολίτη Πελαγονίας) και άλλους. Συναντήθηκε και πάλι με τον Άγιο Νεκτάριο, όταν ο τελευταίος είχε έρθει στη Κωνσταντινούπολη. Το 1903 ο Παρθένιος Βαρδάκας χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, με το τίτλο του αρχιμανδρίτη και λίγο αργότερα, επίσκοπος Κίτρους. | Μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και την Ιερατική ή Αββακούμεια Σχολή της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της νήσου των Ιωαννίνων, την οποία και τελείωσε το 1889 με άριστα. Κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Παρθένιος και στις 20 Σεπτεμβρίου 1890, συνεχίζει τις σπουδές του στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Μάλιστα Τα δύο τελευταία χρόνια, πριν αποφοιτήσει, είχε γίνει διευθυντής της Σχολής ο Άγιος Νεκτάριος ο Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο οποίος επίδρασε αρκετά θετικά στη ψυχή του τότε διακόνου Παρθενίου Βαρδάκα. Από αυτή τη σχολή αποφοίτησε το 1895 όντας άριστος μαθητής. Τον Ιανουάριο του 1897 ο διάκονος Παρθένιος Βαρδάκας μεταβαίνει στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και στις 8 Ιανουαρίου διορίζεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο τον Ζ΄ διάκονος των Πατριαρχείων, αναλαμβάνοντας το κενό οφίκιο του Δευτερεύοντος. Εκεί ήρθε σε επαφή με κληρικούς μετέπειτα Μακεδονομάχους ιεράρχες, όπως το Φώτιο Καλπίδη (Βλέπε Καλπίδης Φώτιος (Μητροπολίτης Κορυτσάς)), το Χρυσόστομο Καλαφάτη (Βλέπε Καλαφάτης Χρυσόστομος (Μητροπολίτης Δράμας)), τον Ιωακείμ Φορόπουλο (μετέπειτα Μητροπολίτη Πελαγονίας) και άλλους. Συναντήθηκε και πάλι με τον Άγιο Νεκτάριο, όταν ο τελευταίος είχε έρθει στη Κωνσταντινούπολη. Το 1903 ο Παρθένιος Βαρδάκας χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, με το τίτλο του αρχιμανδρίτη και λίγο αργότερα, επίσκοπος Κίτρους. | ||
Αναθεώρηση της 06:01, 12 Μαΐου 2021
Παρθένιος Βαρδάκας | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100131 |
| Επώνυμο | Βαρδάκας |
| Όνομα | Παρθένιος |
| Τόπος καταγωγής | Μέτσοβο |
| Νομός καταγωγής | Ιωαννίνων |
| Ημερομηνία γέννησεως | 01 Οκτωβρίου 1867 |
| Τόπος θανάτου | Κατερίνη Πιερίας |
| Ημερομηνία θανάτου | 25 Φεβρουαρίου 1933 |
| Πατρώνυμο | Κωνσταντίνος Βαρδάκας |
| Μητέρα | Αικατερίνη Κυριακοπούλου |
| Αδέλφια (Συνολικά) | 5 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Μητροπολίτης |
| Εκκλησιαστική Περιοχή ή Μοναστήρι | Κατερίνη Πιερίας |
Βαρδάκας Παρθένιος (Οκτωβρίου 01, 1867 - Φεβρουαρίου 25, 1933) Διετέλεσε Μητροπολίτης στην Κατερίνη Πιερίας.
Βιογραφικό
Ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος (κατά κόσμον Περικλής Βαρδάκας) γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1867 στα Ιωάννινα, με καταγωγή από το Μέτσοβο της Ηπείρου και ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του Κωνσταντίνου Βαρδάκα και της Αικατερίνης Κυριακοπούλου.
Μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και την Ιερατική ή Αββακούμεια Σχολή της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της νήσου των Ιωαννίνων, την οποία και τελείωσε το 1889 με άριστα. Κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Παρθένιος και στις 20 Σεπτεμβρίου 1890, συνεχίζει τις σπουδές του στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Μάλιστα Τα δύο τελευταία χρόνια, πριν αποφοιτήσει, είχε γίνει διευθυντής της Σχολής ο Άγιος Νεκτάριος ο Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο οποίος επίδρασε αρκετά θετικά στη ψυχή του τότε διακόνου Παρθενίου Βαρδάκα. Από αυτή τη σχολή αποφοίτησε το 1895 όντας άριστος μαθητής. Τον Ιανουάριο του 1897 ο διάκονος Παρθένιος Βαρδάκας μεταβαίνει στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και στις 8 Ιανουαρίου διορίζεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο τον Ζ΄ διάκονος των Πατριαρχείων, αναλαμβάνοντας το κενό οφίκιο του Δευτερεύοντος. Εκεί ήρθε σε επαφή με κληρικούς μετέπειτα Μακεδονομάχους ιεράρχες, όπως το Φώτιο Καλπίδη (Βλέπε Καλπίδης Φώτιος (Μητροπολίτης Κορυτσάς)), το Χρυσόστομο Καλαφάτη (Βλέπε Καλαφάτης Χρυσόστομος (Μητροπολίτης Δράμας)), τον Ιωακείμ Φορόπουλο (μετέπειτα Μητροπολίτη Πελαγονίας) και άλλους. Συναντήθηκε και πάλι με τον Άγιο Νεκτάριο, όταν ο τελευταίος είχε έρθει στη Κωνσταντινούπολη. Το 1903 ο Παρθένιος Βαρδάκας χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, με το τίτλο του αρχιμανδρίτη και λίγο αργότερα, επίσκοπος Κίτρους.
Εκεί έδρασε κατά της ρουμανικής και της βουλγαρικής προπαγάνδας, καθώς πολέμησε και τη ληστεία, που οργίαζε στη περιοχή, με τη βοήθεια του [Αναγνωστάκος Μιχαήλ|Μακεδονομάχου καπετάν Ματαπά (Μιχαήλ Αναγνωστάκου)]. Το 1908 εναντιώθηκε στις αντιχριστιανικές και ανθελληνικές ενέργειες των Νεότουρκων, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να τον καταδιώκουν για να τον σκοτώσουν.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος έλεγε στο καϊκάμη της Κατερίνης να μην επιτρέψει στους Βόσνιους άτακτους του τουρκικού στρατού να δημιουργήσουν επεισόδια στη πόλη μέχρι να έρθει η Ελληνική μεραρχία να ελευθερώσει τη πόλη, όπως και έγινε στις 16 Οκτωβρίου 1912. Στον Εθνικό Διχασμό, ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος, αν και στην αρχή επιφυλακτικός στο κίνημα του Βενιζέλου, πήρε τελικά το μέρος του τελευταίου και έπαυσε να μνημονεύει το βασιλιά Κωνσταντίνο, με αποτέλεσμα να του κοπεί το αρχιερατικό επίδομα. Παρ’ όλα αυτά όμως όταν έπιασαν ως βασιλόφρονες τους δύο συνεργάτες του στο Μακεδονικό αγώνα, τον Ιωάννη Γιαννουλόπουλο και το Γρηγόριο Φούντο, προσπάθησε να τους ελευθερώσει αλλά δε τα κατάφερε. Μάλιστα ο Γρηγόριος Φούντος, απεβίωσε ως αιχμάλωτος στο συγκεντρωτικό στρατόπεδο της Μυτιλήνης.
Ύστερα, μετά τα έτη 1922-1923, ο Μητροπολίτης Κίτρους Παρθένιος, πολέμησε τον Προτεσταντισμό, που είχαν φέρει μαζί τους κάποιοι Έλληνες από τη Μικρά Ασία και πάσχιζαν να τον μεταδώσουν και στη Μητρόπολη Πιερίας. Επίσης πολέμησε για να αντιμετωπιστούν πολλά εκκλησιαστικά προβλήματα της εποχής του.
Απεβίωσε στη Κατερίνη στις 25/2/1933, έχοντας αφήσει πλούσιο συγγραφικό έργο.
Φωτογραφίες
Παρθένιος Βαρδάκας
Βιβλιογραφία
1. (ΗΒ020) Παναγιώτη Τζουμέρκα, ο Επίσκοπος Κίτρους Παρθένιος Βαρδάκας 1904‐1933, ο βιος και η δράση του, Συμβολή στην επισκοπική ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Μακεδονία
Πηγές
Πηγές φωτογραφιών:
1. (Β021) Παπαδημητρίου Ρούλας, Η Εκκλησία στο Μακεδονικό Αγώνα, Εκδόσεις Αποστολική Διακονία
