Βιβλίο:Β006: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Μακεδονομάχοι
Βιβλίο:Β006
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
<div id="CustomSourceText" style='height:10px'></div>
<div id="CustomSourceText" style='height:10px'></div>


[[Αρχείο:Β006-01.jpg|frame|centre|700px|<div style='text-align:center;'>''Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994 (Β006)''</div>]]<br/>
[[Αρχείο:Β006-01.jpg|frame|centre|700px|<div style='text-align:center;'>''Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994 (Β006)''</div>|σύνδεσμος=Special:FilePath/Β006-01.jpg]]<br/>


"Δεν γράφω ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα, αλλά αναμνήσεις των όσων εγώ έπραξα, ολίγα των όσων είδα και ελάχιστα των όσων άκουσα".
Μ' αυτή τη φράση τελειώνει τα Απομνημονεύματά του ο γεννημένος στην Ανώπολη των Σφακίων Κρήτης, Ιωάννης Καραβίτης, απόγονος του επαναστάτη Γιάννη Δασκαλογιάννη, το φθινόπωρο του 1883.
Το επίθετό του το πήρε προφανώς από το χρώμα της επιδερμίδας και τον ατίθασο χαρακτήρα του. Προέρχεται δε πιθανόν από τις τουρκικές λέξεις καρά-μαύρος και ιτ-σκυλί. Καραΐτ, μαύρο σκυλί, παλιόπαιδο δηλαδή. Πολύ πιθανό μάλιστα να ολοκλήρωσε το όνομα από το καράβι του προγόνου του.
Ο Καραβίτης, λοιπόν, με την αγνότητα του αγράμματου λαϊκού αγωνιστή και έχοντας έμφυτο το χάρισμα του λόγου, πέρα απ' αυτό του πολεμιστή, και πάνω απ' όλα μια φοβερή μνήμη, κατέγραψε, ως ο Μακρυγιάννης του Μακεδονικού Αγώνα, με απαράμιλλη λογοτεχνική χάρη όσα έζησε στον αγώνα. Κι ο αγώνας, όπως όλοι οι ένοπλοι αγώνες, πότισε με αίμα ανθρώπων, δικαίων και αδίκων, τη Μακεδονική γη, Πατριαρχικών και Εξαρχικών, χυμένο από σφαίρες ελλήνων κατά ελλήνων, βουλγάρων κατά ελλήνων, από μαχαίρια παλικαριών του κατά αμάχων Εξαρχικών χωρικών, από έλληνα αξιωματικό ενάντια σε έλληνα οπλαρχηγό, από κρητικό οπλαρχηγό κατά έλληνα ιερέα κλπ. [...]
(Από την παρουσίαση της έκδοσης)
[[Κατηγορία:Βιβλία]]
[[Κατηγορία:Βιβλία]]
[[Κατηγορία:Πηγές]]
[[Κατηγορία:Πηγές]]
{{DISPLAYTITLE:Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994}}
{{DISPLAYTITLE:Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994}}
{{DEFAULTSORT:Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994}}
{{DEFAULTSORT:Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994}}

Τελευταία αναθεώρηση της 12:21, 3 Νοεμβρίου 2023

Καραβίτη Ιωάννου, Μακεδονικός αγών (Απομνημονεύματα), Τόμος Α΄, Εκδόσεις Πετσίβας, Αθήνα 1994 (Β006)


"Δεν γράφω ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα, αλλά αναμνήσεις των όσων εγώ έπραξα, ολίγα των όσων είδα και ελάχιστα των όσων άκουσα".

Μ' αυτή τη φράση τελειώνει τα Απομνημονεύματά του ο γεννημένος στην Ανώπολη των Σφακίων Κρήτης, Ιωάννης Καραβίτης, απόγονος του επαναστάτη Γιάννη Δασκαλογιάννη, το φθινόπωρο του 1883.

Το επίθετό του το πήρε προφανώς από το χρώμα της επιδερμίδας και τον ατίθασο χαρακτήρα του. Προέρχεται δε πιθανόν από τις τουρκικές λέξεις καρά-μαύρος και ιτ-σκυλί. Καραΐτ, μαύρο σκυλί, παλιόπαιδο δηλαδή. Πολύ πιθανό μάλιστα να ολοκλήρωσε το όνομα από το καράβι του προγόνου του.

Ο Καραβίτης, λοιπόν, με την αγνότητα του αγράμματου λαϊκού αγωνιστή και έχοντας έμφυτο το χάρισμα του λόγου, πέρα απ' αυτό του πολεμιστή, και πάνω απ' όλα μια φοβερή μνήμη, κατέγραψε, ως ο Μακρυγιάννης του Μακεδονικού Αγώνα, με απαράμιλλη λογοτεχνική χάρη όσα έζησε στον αγώνα. Κι ο αγώνας, όπως όλοι οι ένοπλοι αγώνες, πότισε με αίμα ανθρώπων, δικαίων και αδίκων, τη Μακεδονική γη, Πατριαρχικών και Εξαρχικών, χυμένο από σφαίρες ελλήνων κατά ελλήνων, βουλγάρων κατά ελλήνων, από μαχαίρια παλικαριών του κατά αμάχων Εξαρχικών χωρικών, από έλληνα αξιωματικό ενάντια σε έλληνα οπλαρχηγό, από κρητικό οπλαρχηγό κατά έλληνα ιερέα κλπ. [...]

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)