Δογιάμας Γεώργιος (Καπετάν Γεώργιος)

Από Μακεδονομάχοι
Γεώργιος Δογιάμας
Γεώργιος Δογιάμας
(Καπετάν Γεώργιος)
Δογιάμας Γεώργιος.jpg
α/α100423
ΕπώνυμοΔογιάμας
ΌνομαΓεώργιος
ΨευδώνυμοΚαπετάν Γεώργιος
Τόπος καταγωγήςΚαστανερή
Νομός καταγωγήςΚιλκισίου
Ημερομηνία γέννησεως1880
Τόπος θανάτουΚάρπη Κιλκισίου
Ημερομηνία θανάτου09 Μαΐου 1948
ΠατρώνυμοΧρήστος Δογιάμας
ΜητέραΑγγελική
Αδέλφια (Συνολικά)5
ΣύζυγοςΜαγδαληνή Κεχαγιά
Τέκνα (Αριθμός)6
Ιδιότητα ΜακεδονομάχουΟμαδάρχης


Δογιάμας Γεώργιος (Καπετάν Γεώργιος) (1880 - 09 Μαΐου 1948) Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Ομαδάρχης.

Βιογραφικό

Ο Γκόνος (Γεώργιος) Δογιάμας γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Καστανερή του Κιλκίς και ήταν το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Χρήστου Δογιάμα και της Γίλιας (Αγγελικής).

Το 1905, λόγω της εθνικής δράσης των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, Τραϊανού (βλέπε: Δογιάμας Τραϊανός) και Λαζάρου (βλέπε: Δογιάμας Λάζαρος), συνελήφθη ως όμηρος μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Δημήτριο, από τους Τούρκους και μεταφέρθηκε στα Γιαννιτσά. Όμως, οι δύο αδελφοί κατάφεραν να δραπετεύσουν και να ενταχθούν στο ελληνικό αντάρτικο Σώμα των αδελφών τους, το οποίο εντάχθηκε στο ελληνικό αντάρτικο Σώμα του καπετάν Κόδρου (Μιχαήλ Μωραΐτη). Ο Γκόνος Δογιάμας συμμετείχε σε πολλές μάχες στην περιοχή του όρους Πάικου του Κιλκίς μέχρι το 1908, όπου σταμάτησε τυπικά ο Μακεδονικός Αγώνας.

Έμεινε για λίγο καιρό στην Αθήνα, αλλά ξαναγύρισε σύντομα στον τόπο του, συνεχίζοντας τη δράση του ως οπλαρχηγός κατά των Βουλγάρων Κομιτατζήδων και των Νεοτούρκων, που η προπαγάνδα τους λυμαίνονταν τον τόπο. Δύο φορές κινδύνεψε να πέσει σε ενέδρα Βουλγάρων, αλλά την τελευταία στιγμή ως εκ θαύματος σωζόταν. Το καλοκαίρι του 1910 συνεργάστηκε με τον μόλις αφιχθέντα από την Αθήνα αδερφό του Λάζαρο και οργάνωσαν ξανά το ένοπλο Σώμα τους, με τη συνεργασία του Γκόνου (Γεώργιου) Γιώτα. Μετά την αποχώρηση του Λάζου Δογιάμα από τη Μακεδονία, στις 5 Μαρτίου 1911, ανέλαβε και πάλι την αρχηγία του αντάρτικου Σώματος. Δεν σταμάτησε την εθνική του δράση ακόμα και όταν ως εκδίκηση οι Βούλγαροι τού έκαψαν το σπίτι και σκότωσαν στις 24 Αυγούστου 1912 τον αδελφό του Λάζαρο.

Συμμετείχε, επίσης, στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και στην αντίσταση των Ελλήνων κατά της γερμανικής και της ιταλικής κατοχής. Είχε νυμφευτεί τη Μαγδαληνή Κεχαγιά και είχε αποκτήσει έξι παιδιά. Για τη δράση του στον Μακεδονικό Αγώνα, έλαβε παράσημο από τον βασιλιά Αλέξανδρο και την τότε κυβέρνηση Βενιζέλου. Το 1943 συνελήφθη μαζί με τους τρεις γιους του από την κομμουνιστική συμμορία του ΕΛΑΣ και βασανίστηκε για να πάρει το μέρος των κομμουνιστών, κάτι που δεν έκανε ούτε αυτός ούτε και τα παιδιά του. Σύντομα ο Γκόνος ελευθερώθηκε και εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη. Μετείχε με τους γιους του από το 1943 στο ελληνικό αντικατοχικό αντάρτικο Σώμα ΠΑΟ και το 1944 στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα.

Όμως, μετά την αποχώρηση των Γερμανών και των Ιταλών απ’ την Ελλάδα (Νοέμβριος του 1944), ο Γκόνος Δογιάμας με τους τρεις γιους του συνελήφθησαν ξανά από τον ΕΛΑΣ και κλείστηκαν στις δίδυμες καπναποθήκες στο Κιλκίς. Έπειτα, τους φυλάκισαν στη Βέροια, όπου ο γιος του Γκόνου, Βασίλειος, δολοφονήθηκε από έναν προδότη συγχωριανό του, τον Γεώργιο Τάρτη. Ο Γκόνος ελευθερώθηκε κι αυτήν τη φορά και μετανάστευσε πάλι στη Γουμένισσα οικογενειακώς, αλλά το σπίτι του κάηκε και πάλι.

Κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου, παρά την προχωρημένη του ηλικία, του ανατέθηκε η διοίκηση Σωμάτων στη περιοχή του όρους Πάικου.

Δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης εναντίον των κομμουνιστών στην Κάρπη του Κιλκίς στις 9 Μαΐου 1948.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β004) Δογιάμα Κωνσταντίνου, Οι Μακεδονομάχοι αδελφοί Δογιάμα, Εκδόσεις Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών / University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2009.
  • (Β027) Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.

Πηγές



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.