Νεκτάριος Κεφαλάς [† 09 Νοεμβρίου 1920]
Νεκτάριος Κεφαλάς | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100753 |
| Επώνυμο | Κεφαλάς |
| Όνομα | Νεκτάριος |
| Τόπος καταγωγής | Σηλυβρία |
| Περιοχή καταγωγής | Ανατολική Θράκη |
| Ημερομηνία γέννησεως | 01 Οκτωβρίου 1846 |
| Τόπος θανάτου | Αίγινα Αττικής |
| Ημερομηνία θανάτου | 09 Νοεμβρίου 1920 |
| Πατρώνυμο | Δημοσθένης Κεφαλάς |
| Μητέρα | Βασιλική |
| Αδέλφια (Συνολικά) | 6 |
| Ιδιότητα Μακεδονομάχου | Δωρητής |
Κεφαλάς Νεκτάριος (01 Οκτωβρίου 1846 - 09 Νοεμβρίου 1920) Η ιδιότητά του στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν Δωρητής.
Βιογραφικό
Ο Άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς) γεννήθηκε στην Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης στις 1 Οκτωβρίου 1846. Ήταν ένα από τα έξι παιδιά του Δήμου (Δημοσθένους) και της Μπαλούς (Βασιλικής) Κεφαλά. Έλαβε την πρώτη στοιχειώδη εκπαίδευση στην γενέτειρά του. Σε ηλικία 15 χρόνων ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου εργάστηκε σε μια αποθήκη καπνών. Λίγα χρόνια μετά, ανέλαβε παιδονόμος στην Αγιοταφική Σχολή όπου διευθυντής ήταν ο θείος του Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης.
Το 1866 μετέβη στην Χίο όπου παρέμεινε για επτά χρόνια ως γραμματοδιδάσκαλος, ενώ παρακολούθησε σπουδές του Γυμνασίου. Στις 7 Νοεμβρίου 1876, ασπάστηκε τον μοναχικό βίο υπό το όνομα Λάζαρος. Το 1881, έχοντας λάβει το πτυχίο του Γυμνασίου, γράφτηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών, απ΄ όπου απεφοίτησε το 1885. Ακολούθως, μετέβη στην Αλεξάνδρεια όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και Μέγας Αρχιμανδρίτης στο Κάιρο το 1886. Στις 15 Ιανουαρίου 1889, λόγω του φιλανθρωπικού του έργου, εξελέγη μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η ανέλιξή του σε ένα τόσο σοβαρό εκκλησιαστικό αξίωμα σε συνδυασμό με την γενική αναγνώριση του ανώτερου χριστιανικού του ήθους τον κατέστησαν αυτόματα υποψήφιο για την θέση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Αυτό, όμως, θορύβησε εκκλησιαστικούς κύκλους του πατριαρχείου που κατάφεραν να τον διαβάλουν στον Πατριάρχη Σωφρόνιο ως ότι δήθεν ετοιμάζει την εκθρόνιση του. Λόγω αυτού, ο Πατριάρχης καθαίρεσε τον Άγιο Νεκτάριο στις 11 Ιουλίου 1890.
Τον Αύγουστο του 1890, ο Άγιος Νεκτάριος αποχώρησε από την Αίγυπτο και ήλθε στην Αθήνα. Εκεί κατόπιν παραινέσεων του επισκόπου Πατρών Δαμασκηνού, ζήτησε με επιστολή του στην Ιερά Σύνοδο να του δοθεί μια θέση ιεροκήρυκα. Αρχικώς προβλήθηκαν προσκόμματα από το υπουργείο Εκκλησιαστικών και δημόσιας εκπαίδευσης, καθώς ο Άγιος Νεκτάριος δεν διέθετε την Ελληνική ιθαγένεια, αλλά χάρη την βοήθεια του δήμαρχου Αθηναίων Τιμολέοντα Φιλήμονα και του Μιχαήλ Μελά, ο Νεκτάριος διορίστηκε ιεροκήρυκας στην Χαλκίδα. Κατόπιν, μετετέθη στην περιοχή της Φθιώτιδας και της Φωκίδας, ενώ ανέλαβε την διεύθυνση της Ριζαρείου σχολής στις 28 Φεβρουαρίου 1894.
Ως διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, ο Άγιος Νεκτάριος διοίκησε υποδειγματικά, αναβαθμίζοντας το επίπεδο ήθους και μόρφωσης των σπουδαστών του. Επίσης, προσπάθησε να τονώσει την φιλοπατρία τους, συμμετέχοντας ενεργά στον εθνικό ξεσηκωμό για την υποστήριξη του Μακεδονικού Αγώνα. Όταν στις 18 Οκτωβρίου 1904, έγινε γνωστός ο θάνατος του Παύλου Μελά όλοι οι μαθητές της Ριζαρείου συμμετείχαν στα παλλαϊκά μνημόσυνα υπέρ της μνήμης του. Την ίδια περίοδο διεξήχθη έρανος μεταξύ των φοιτητών και των καθηγητών της Σχολής υπέρ του Μακεδονικού Αγώνα που απέδωσε 155 δραχμές. Στις 21 Μαΐου 1905, στην εκκλησία της Ριζαρείου τελέστηκε νέο μνημόσυνο υπέρ των "εν Μακεδονία πεσόντων".
Παράλληλα, ήδη από το 1904, ο Άγιος Νεκτάριος ανακαίνισε μερικώς το μισοερειπωμένο μοναστήρι του νησιού, όπου εγκαταστάθηκαν μοναχές από τον κύκλο του. Το 1908, παραιτήθηκε οριστικά από την διεύθυνση της Ριζαρείου για λόγους υγείας και αποσύρθηκε στην Αίγινα. Εκεί ολοκλήρωσε την ανακαίνιση του μοναστηριού. Κατά την διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου το μοναστήρι, με πρωτοστάτη τον Άγιο Νεκτάριο, επέδειξε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο στους δοκιμαζόμενους Αιγινήτες. Η δραστηριότητα του όμως κίνησε τον φθόνο σε ισχυρούς εκκλησιαστικούς κύκλους και γι αυτό τον λόγο, το μοναστήρι δεν αναγνωρίστηκε επισήμως από την Εκκλησία της Ελλάδος, παρά μόνον μετά την κοίμησή του.
Λόγω προβλημάτων υγείας, εισήχθη στο Αρεταίειο Νοσοκομείο των Αθηνών, όπου κοιμήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1920. Στις 20 Απριλίου 1961, η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία τον κατέταξε επισήμως στις δέλτους των Αγίων της και η μνήμη του γιορτάζεται στις 9 Νοεμβρίου.
Φωτογραφίες
Νεκτάριος Κεφαλάς
(Πηγή: (Ι298) Φιλίστορος (Ι.Β.Δ.) – Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Ο ευσεβής υπηρέτης του Θεού και των συνανθρώπων του (1846-1920).)
Βιβλιογραφία
Πηγές
- (Ι299) Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως – Βίος.
- (Ι298) Φιλίστορος (Ι.Β.Δ.) – Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Ο ευσεβής υπηρέτης του Θεού και των συνανθρώπων του (1846-1920).
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.
